Usługa języka migowego
Artykuł archiwalny

Stworzyliśmy przestrzeń performatywną otwartą dla widza. Instalację będzie tworzyć niezdefiniowany ruch widzów i performerów – ustrukturyzowany i wyznaczony przez ramy czasoprzestrzeni, zaprojektowany przez choreografów.

fotografia: obraz z góry, w dole scena grupa artystów, wokoło publiczność siedząca na podłodze

Fot. PatMic

Przestrzenie Kobro – performance immersyjny
18-19 maja 2022 r. (śr-czw)
Bilety 30/40 zł
Piktogram Pętla indukcyjna

Europejska awangarda artystyczna w okresie międzywojennym przyniosła rewolucyjne zmiany w postrzeganiu sztuk wizualnych. Jedną z przedstawicielek tamtego czasu była Katarzyna Kobro – artystka i rewolucjonistka teorii rzeźby. Jej opracowana wspólnie z Władysławem Strzemińskim rozprawa z 1931 roku Kompozycja przestrzeni: obliczenia rytmu czasoprzestrzennego stała się punktem wyjścia do pracy nad stworzeniem międzynarodowego performansu immersyjnego – Przestrzenie Kobro.

Będzie to instalacja, performans immersyjny, którego rejestrację będziemy mogli śledzić na mapie przemieszczających się elementów, znajdujących się w przestrzeni.

Pod względem formalnym, praca nad spektaklem stała się doświadczeniem zespołowym, a jego celem było znalezienie modelu, który pozwoli teoretyczne rozważania nad istotą i funkcją rzeźby przełożyć z myśli awangardowej na współczesne języki: performatywne, choreograficzne i społeczne.

Performatywne badanie osiągnięć międzywojennej awangardy stawia przed dzisiejszymi twórcami pytanie: czy doświadczenie wspólnoty jest jeszcze możliwe?

Teoria Kobro i Strzemińskiego to nie tylko matematyczna analiza formalna, poprowadzona przez subiektywną historię rzeźby od prymitywizmu przez architektoniczną rzeźbę gotycką, dynamizm baroku, ale również opowieść o poszukiwaniu nowej idei rzeźby – kompozycji przestrzennej postrzeganej w duchu unizmu, występującej w relacji, otwartej na czas, przestrzeń, komunikację i na wspólnotę.

Performatywne badanie osiągnięć międzywojennej awangardy stawia przed dzisiejszymi twórcami pytanie: czy doświadczenie wspólnoty jest jeszcze możliwe?

Przestrzenie Kobro jest częścią międzynarodowego projektu Embodied Ideas, w ramach którego Stowarzyszenie Sztuka Nowa we współpracy z Priestor Súčasného Tanca (Koszyce, Słowacja), Move Ostrava (Ostrava, Czechy), Ziggurat Project (Budapeszt, Węgry) prowadzi badania nad dziedzictwem awangardy krajów wyszehradzkich.

Teoria Kobro i Strzemińskiego stała się inspiracją dla poszukiwań transgresji rzeźby w historycznie pojmowanym czasie i przestrzeni. Badania te, w których uczestniczyli poprzez pracę warsztatową wszyscy twórcy, stały się inspiracją do opracowania koncepcji reżysersko-choreograficzno-performatywnej, nad którą wspólną pracę podjęli Dawid Żakowski i Zofia Urszula Komasa wraz z czwórką zaproszonych do projektu choreografów Agnieszka Kryst, Kat Rampackova, Jana Ryslava, Martin Talaga.

Reżyser, Dawid Żakowski, w następujący sposób opowiada o założeniach tej koncepcji:

Chcielibyśmy stworzyć przestrzeń performatywną otwartą również dla widza. Instalację tworzyć będzie niezdefiniowany ruch widzów, jak i ruch performerów ­– ustrukturyzowany i wyznaczony przez ramy czasoprzestrzeni, zaprojektowany przez choreografów. Ten wspólny wykładnik będzie tworzył swojego rodzaju algorytm zachowań, przemieszczeń, migracji, jakie odbywają się na płaszczyźnie czasoprzestrzeni. Będzie to instalacja, performans immersyjny, którego rejestrację będziemy mogli śledzić na mapie przemieszczających się elementów, znajdujących się w przestrzeni.

PRZESTRZENIE KOBRO | Koncepcja i reżyseria: Dawid Żakowski. Kurator: Zofia Urszula Komasa. Dramaturg: Patrycja Babicka. Choreografia: @Kat Rampackova (SK), @Martin Talaga (CZ), @Agnieszka Kryst (PL); @Jana Ryslava ( CZ). Performerzy: @Borys Jaźnicki, @Paweł Mandziewski, @Michał Tokarski oraz gość specjalny. Muzyka: @Kasai, @Agim. Wideo: Kristóf Szabó (HU). Światło i przestrzeń: Tadeusz Perkowski. Kostiumy: ZUK Studio. Produkcja: @Ive Ostrowska@ Karolina Dziełak-Żakowska/Stowarzyszenie Sztuka Nowa. Współpraca kuratorska: Katarzyna Słoboda, Muzeum Sztuki w Łodzi. Plakat i grafika: Krystyna Engelmayer Urbańska.

Pokazy spektaklu współfinansowane przez m.st. Warszawa w ramach projektu Repertuar Sztuki Nowej 2022.

Współorganizacja pokazu: Mazowiecki Instytut Kultury.

fotografia: czworo tancerzy w ekspresyjnej pozie, blisko siebie

Fot. PatMic

grafika: na białym tle napisy i niebieska wstęga

Artykuł archiwalny

grafika niebiesko pomarańczowy pasek z napisem newsletter mik zachęcamy do zapisania się
ZOBACZ: Program MIK w wersji tekstowej

Mazowiecki Instytut Kultury

realizacja: estinet.pl

MAZOWIECKI INSTYTUT KULTURY

ul. Elektoralna 12, 00-139 Warszawa

tel. (22) 586 42 00
fax (22) 624 70 01
mik@mik.waw.pl

NIP: 525-000-59-00
REGON: 146115201