Ślady tamtych dni
Jerzy Wilk
Ślady tamtych dni (tryptyk)
Nagroda Mazowiecki Mak 2008
Wspomnienia napisane bardzo dobrym, plastycznym językiem. Ekspresyjne obrazy oddają grozę wojny i okupacji, a niezwykle powściągliwa i skrótowa narracja potęguje dramatyzm opisanych wydarzeń. Wspomnienia dotyczą pierwszych dni wojny w Warszawie, wyjścia ze stolicy, poszukiwania punktu mobilizacyjnego, a następnie uciążliwego powrotu do miasta. Kolejne relacje z akcji zbrojnych AK, z działań konspiracyjnych, z Powstania Warszawskiego łączą w sobie prawdę i autentyzm wydarzeń z literackim ujęciem scen (…). Podtytuł wspomnień “tryptyk” odpowiada konstrukcji tej opowieści: wojna, okupacja, Powstanie Warszawskie. Trzy wyjścia z miasta, trzy etapy życia, jedna, świetnie opowiedziana historia polskiego losu. Książkę tę czyta się z prawdziwym zainteresowaniem, mimo że przedstawia ona, wydawałoby się, znane fakty. Ważna jest bowiem sama tkanka narracji, sposób, w jaki te wspomnienia zostały opisane.
Iwona Smolka
Jerzy Wilk (pseudonim “San”) urodził się 12 lutego 1921 roku w Łodzi. Gimnazjum skończył w 1939 roku i rozpoczął studia w Szkole Podchorążych Sanitarnych w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego na Wydziale Medycznym w Warszawie. Wrzesień zastał go na obozie wojskowym w szpitalu ujazdowskim. Razem z obozem wyruszył na Kampanię Wrześniową. Dostał się do niewoli sowieckiej, z której kilkakrotnie udało mu się uciec, a potem uciekł z niewoli niemieckiej. W 1940 roku nawiązał kontakty z oddziałami Hubala, a w 1942 roku został żołnierzem Armii Krajowej i rozpoczął pracę w konspiracji w Warszawie, w plutonie łączności w Śródmieściu, pod dowództwem porucznika “Rymkiewicza”. Do Powstania Warszawskiego przystąpił wraz z grupą “Krybar” na Powiślu. Po upadku Powiśla powrócił do Śródmieścia i dołączył do zgrupowania “Sławbor” w plutonie łączności “Scyzoryk”, gdzie awansował do stopnia podporucznika AK. Został odznaczony wieloma krzyżami i medalami wojennymi oraz zasługi za odbudowę kraju. Po kapitulacji Powstania dostał się wraz z żoną Basią (łączniczką II Oddziału Komendy Głównej AK) do obozu jenieckiego w Zeithain nad Łabą, gdzie przebywał do końca wojny. Po powrocie do kraju został aresztowany przez NKWD. Szykanowany przez UB mieszkał wraz z żoną i córką Ewą w Warszawie. Nie kontynuował studiów medycznych, rozpoczął naukę na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wiele jego projektów architektonicznych zostało zrealizowanych, zostawił po sobie również liczne publikacje o tematyce naukowej. Zmarł 17 listopada 1991 roku w Warszawie. Był niezwykle uzdolniony artystycznie, rysował, malował, rzeźbił i pisał. Eksperymentował w wielu technikach, co owocowało wystawami na całym świecie. Był człowiekiem wrażliwym, odważnym i wesołym, pełnym zapału, z wielkim poczuciem humoru.
Ilość stron: 112
Rok wydania: 2008
Oprawa: miękka
Wymiary: 17 x 24 cm
ISBN: 978-83-60623-42-8
Cena: 5 zł
