8 października, Warszawa | Aleksandra Bożek-Muszyńska i Monika Kiwak „No Big Deal” – Portrety Choreograficzne

No Big Deal, czyli improwizacja ruchowa dla przyjemności widzów i performerek – Aleksandry Bożek-Muszyńskiej i Moniki Kiwak, ze zdecydowanymi wpływami metodyki australijskiego improwizatora Andrew Morrisha.

No Big Deal – Aleksandra Bożek-Muszyńska i Monika Kiwak
Scena Elektoralna – Portrety choreograficzne
8 października 2020 r. godz. 19.00

Bilety 20 zł

Projekt Portrety choreograficzne jest poświęcony prezentacji choreografów polskich. Każdy z artystów sam wybiera w jakiej formie chce zaistnieć na scenie. Gościem październikowej edycji będzie Aleksandra Bożek-Muszyńska.

No Big Deal, czyli improwizacja ruchowa dla przyjemności widzów i performerek – Aleksandry Bożek-Muszyńskiej i Moniki Kiwak, ze zdecydowanymi wpływami metodyki australijskiego improwizatora Andrew Morrisha. Na wydarzenie Aleksandra przyjedzie z Woli z Warszawy, Monika – z Podgórza Duchackiego z Krakowa.

Aleksandra Bożek-Muszyńska (1982) – tancerka, choreografka, performerka, instruktorka tańca współczesnego, trenerka biznesu, filolożka, uczestniczka wielu warsztatów i coachingów ruchowych. Od kilku lat prowadzi zajęcia z tańca współczesnego i improwizacji, gimnastykę dla seniorów oraz tworzy autorskie choreografie i jest aktywna na polskiej scenie tańca i performensu. Jej prace były prezentowane m. in. w Berlinie, Budapeszcie, Filadelfii, Nowym Jorku, Warszawie i Wiedniu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015, 2016 i 2017  realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie oraz beneficjentka programu Global Practice Sharing w Movement Research w Nowym Jorku. Od 2007 związana z warszawskim Teatrem „Mufmi” Anny Piotrowskiej, gdzie aktualnie jest koordynatorem do spraw artystycznych i instruktorem. W 2017 roku wraz z Hanną Bylką-Kanecką założyła kolektyw Holobiont, którego celem są interdyscyplinarne projekty wielopokoleniowe. Na co dzień nieustannie szuka okazji do improwizacji.

Monika Kiwak (1982) – magister filologii polskiej oraz wiedzy o teatrze (dramatologia) na Uniwersytecie Jagiellońskim, absolwentka wydziału tańca w Performers House (2009, Dania), dyplomowana instruktorka tańca współczesnego (Narodowe Centrum Kultury). Uczestniczka certyfikowanego Kursu Body-Mind Centering® (Słowacja, Polska 201 -2015). Od 2008 do 2015 roku tańczyła w Eksperymentalnym Studio Tańca Iwony Olszowskiej w Krakowie, praktykując improwizację z podejściem BMC®. W latach 2013, 2015, 2017 i 2019 otrzymała stypendium na udział w Alternatywnej Akademii Tańca, realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Rezydentka projektu Dance Move Cities (Kraków, Ryga 2013-2014, m.in. z Verą Mantero i Mårtenem Spångbergiem). W 2017, dzięki wsparciu Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, odbyła wizytę studyjną i szkolenie dla pedagogów w Rzymie u Segni Mossi, łączące ruch i znaki graficzne Wielokrotnie wybierana przez Andrew Morrisha do treningu improwizacji solowej jako performance dla zaawansowanych tancerzy. W 2019 roku dzięki wsparciu Instytutu Muzyki i Tańca (program Wspieranie aktywności międzynarodowej) odbyła stypendium w Szwecji, trenując u Andrew Morrisha i Petera Trotmana. Od 2008 do 2015 roku tańczyła w Eksperymentalnym Studio Tańca Iwony Olszowskiej w Krakowie, praktykując improwizację z podejściem BMC®. Intensywne praktyki choreograficzne i improwizacyjne dedykuje dorosłym i dzieciom. Aleksandra Bożek-Muszyńska mówi, że jej solówki mają subtelne poczucie humoru.