Pokój filozofa jest wypowiedzią nacechowaną wyobraźnią kobiety – artystki i filozofki – nie sięga jednak do utartych stereotypów „wrażliwości kobiecej”, raczej z nimi dyskretnie gra i polemizuje.

Ewa Bobrowska Pokój filozofa

kurator: Grzegorz Borkowski

7 lutego – 8 marca 2025 r. | Galeria Foksal
Wernisaż:  7 lutego (pt.) 18:00
wstęp wolny

Wystawa nawiązuje do współczesnej myśli filozoficznej, inspirowana jest bowiem esejem Obłoki wybitnego myśliciela Jeana-Françoisa Lyotarda. Bazuje na naukowej kompetencji Ewy Bobrowskiej, która jest artystką i filozofką, autorką m.in. polskiego przekładu wspomnianego eseju, a także publikacji teoretycznych i antologii tekstów filozoficznych.

Wystawa proponuje wyobrażenie przestrzeni myślenia, nie zmierza jednak do odtworzenia konkretnego pokoju, lecz jest wizualną metaforą miejsca, w którym mieszka i pracuje filozof. Koresponduje ze strukturą narracji przywołanego eseju, łączącego wątki z pozornie nie związanych ze sobą dziedzin. Sygnalizuje wizualne inspiracje, etapy pracy intelektualnej, a także swoiste uwięzienie we własnych poglądach, oglądzie świata, siatce pojęciowej i sposobie prowadzenia refleksji. Afirmując pracę intelektualną, wskazuje jednak metaforycznie związane z nią ambiwalencje – ograniczenia wynikające być może z biografii filozofa i jego męskiego punktu widzenia. Całość ma charakter lekko oniryczny, myślenie bowiem niejednokrotnie dokonuje się w tych rejonach osobowości, które intensywnie uaktywniają się także w czasie snu.

Wystawa koresponduje z historią Galerii Foksal w pierwszych dekadach działalności, kiedy związki sztuki z badawczą działalnością intelektualną były ważną częścią programu tej galerii. Pokój filozofa podejmuje ten wątek, ale w odmienny, oddziałujący na zmysły sposób. Jest wypowiedzią nacechowaną wyobraźnią kobiety – artystki i filozofki, nie sięga jednak do utartych stereotypów „wrażliwości kobiecej”, raczej z nimi dyskretnie gra i polemizuje.

Wystawa łączy różne artystyczne media (przestrzenne obiekty, fotografie, projekcje filmowe, rysunki, grafiki, obrazy, niekonwencjonalne oświetlenie i dźwięk), tworzy integralną całość na zasadzie environmentu. Umożliwia oglądającym poznawanie wszystkich elementów w swobodnie wybranej kolejności.

Ewa Bobrowska – artystka wizualna, estetyczka, filozofka. Jest doktorem sztuk pięknych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz doktorem filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Odbyła staż podoktorski na Uniwersytecie Kalifornijskim. Zajmuje się twórczością artystyczną i analizą współczesnej refleksji filozoficznej. Pracuje jako adiunkt na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie od 2013 roku współpracuje z prof. Krzysztofem Wodiczką, współprowadząc artystyczną Pracownię Sztuki Domeny Publicznej, a także prowadzi seminaria teoretyczne. Jej prace artystyczne wystawiane były w Zachęcie, CSW w Warszawie, Trafo w Szczecinie, Salonie Akademii, Akademickim Centrum Designu w Łodzi, a także za granicą: w Nowym Jorku, Irvine, Castello czy w Pradze. Jest autorką książki Parateoria. Kalifornijska szkoła z Irvine, oraz redaktorką antologii Lyotard, Derrida, Hillis Miller i inni. Kalifornijska teoria Krytyczna. Antologia tekstów.

Grzegorz Borkowski – kurator i krytyk sztuki, redaktor naczelny artystycznego pisma „Obieg” (1993–2015); kurator wystaw w CSW Zamek Ujazdowski i innych ośrodkach sztuki, m.in.: Idee poza ideologią (1993), Refleksja konceptualna w sztuce polskiej (1999), The Club (2004), Rzeczy budzą uczucia (2010), Co jest społeczne? (2015), Sensybilizm 1957–2017 (2017), Człowiek w teatrze życia codziennego (2020). Od 2020 roku kurator wystaw indywidualnych w galeriach w Warszawie oraz kurator Piotrkowskiego Biennale Sztuki Powrót z gwiazd (2021), Stoicki impuls (2023).