Usługa języka migowego
Artykuł archiwalny

Kwestionuje system moralny usprawiedliwiający hodowlę i zabijanie zwierząt. Artystka i aktywistka związana z nurtem ekofeminizmu. 

Zdjęcie przedstawia pluszowe zabawki w pokoju. Na parkiecie stoją 2 koniki na biegunach. Na ścianie wiszą 3 trofea - pluszowe poroża, w tym głowa dzika

Fot. Elwira Sztetner

Elwira Sztetner To tylko Zabawa
14 czerwca – 8 lipca 2022 r. | Galeria XX1
Wernisaż: 14 czerwca (wt) 17:00 – 20:00

Przemocowe normy naznaczają wszystkie sfery naszej codzienności. Nawet zabawki nie są niewinne. Wiele z nich, zarówno te produkowane dawniej, jak i te całkowicie współczesne, opowiadają dziecku o świecie z perspektywy osoby dorosłej. Świecie antropocentrycznej dominacji, w której interesy zwierząt zawsze są na przegranej pozycji, jeśli tylko w grę wchodzą korzyści człowieka.

Na podłodze dziecięcego pokoju leży skóra tygrysa, oczywiście pluszowa. Jego trójwymiarową głowę zdobi uśmiech. Nad łóżeczkiem również pluszowe trofea: głowa dzika, łosia i bizona.

Wystawa Elwiry Sztetner To tylko zabawa, opiera się na znanej nam wszystkim konwencji muzeum. Znajdziemy na niej przedmioty codziennego użytku, urocze dziecięce zabawki, dziwne dekoracje ścienne, klatki, narzędzia gospodarcze i zdjęcia. Niektóre przedmioty rozpoznajemy od razu – można je kupić w sklepie, część z nich pamiętamy z dzieciństwa. Inne budzą niepokój – nie wiemy, do czego służą. Wypatrzone na pchlich targach, giełdach staroci, kupione przez Internet. Używane kilkadziesiąt lat temu lub jeszcze całkiem niedawno. Opowiadają historie, której dopełnieniem są teksty zebrane i napisane przez autorkę. To umieszczone w miejscach muzealnych napisów, pełne emocji „świadectwa” i relacje. Niektóre z nich są historiami z dzieciństwa zapamiętanymi z jakiegoś powodu. Ich sens odkrywamy dopiero po latach.

«Jesteś moim najlepszym przyjacielem» – mówi trzymany w dziecięcych rączkach plastikowy ptaszek-zabawka. Dziecko ostrożnie wkłada ptaszka do małej, plastikowej klatki, w komplecie z którą został kupiony. W niej będzie bezpieczny, to jest jego domek. Klatka wędruje na półkę, tuż obok karocy Barbie z zaprzęgniętym do niej kucykiem i powozu Arielki ciągniętego przez uśmiechnięte delfiny. Na podłodze dziecięcego pokoju leży skóra tygrysa, oczywiście pluszowa. Jego trójwymiarową głowę zdobi uśmiech. Nad łóżeczkiem również pluszowe trofea: głowa dzika, łosia i bizona. Pod ścianą stoi ulubiona zabawka – konik na biegunach. Dziecko – może to dziewczynka, a może chłopczyk – kocha konie, marzy o tym, że kiedyś będzie jeździć konno. W ogóle kocha zwierzątka. Najbardziej kocha psy i ptaszki. Na psa rodzice się nie godzą, ale za parę lat dostanie papużkę. Nauczy ją mówić: «Jesteś moim najlepszym przyjacielem».

Elwira Sztetner

Artystka i aktywistka związana z nurtem ekofeminizmu. Tworzy obiekty i instalacje z pogranicza rzeźby i tkaniny. W swojej twórczości poddaje krytycznej analizie antropocentryczny model świata. Kwestionuje system moralny usprawiedliwiający hodowlę i zabijanie zwierząt. Sięga po techniki typowo „kobiece” – szyje, haftuje, szydełkuje, tka. Organizuje i współorganizuje działania oraz wydarzenia krytykujące eksploatację zwierząt. Weganka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie prowadzi Pracownię Tkaniny Artystycznej na macierzystym Wydziale Malarstwa.

Kontakt: Agnieszka Rogóz xx1@mik.waw.pl tel. 22 620 78 72.

afisz wystawy: na białym tle czarne litery

Artykuł archiwalny

grafika niebiesko pomarańczowy pasek z napisem newsletter mik zachęcamy do zapisania się
ZOBACZ: Program MIK w wersji tekstowej

Mazowiecki Instytut Kultury

realizacja: estinet.pl

MAZOWIECKI INSTYTUT KULTURY

ul. Elektoralna 12, 00-139 Warszawa

tel. (22) 586 42 00
fax (22) 624 70 01
mik@mik.waw.pl

NIP: 525-000-59-00
REGON: 146115201