Centralna Scena Tańca – “Lunar” i “Niemożliwe

Artykuł archiwalny

Program wieczoru połączy premierę oraz zeszłoroczną realizację, co pokaże jak aktualnym tematem jest wirtualne życie. Obie grupy przedstawiają różne perspektywy wirtualnego świata, który nabrał zupełnie innego spojrzenia w dobie ostatnich czasów. Artyści włączając pracę z projekcją oraz światłem wprowadzają nas w doświadczanie nietypowych stanów oraz być może ukaże nam się całkiem nowe spojrzenie na podjęty temat.

Centralna Scena Tańca
16 września 2021 r. (czw) 19:00
Bilety 20 zł

Dostępność: Pętla indukcyjna

Piktogram Pętla indukcyjna

Program

„LUNAR”
taniec: Olga Bury, Zuzanna Jeglorz, Karolina Jędrzejko, Marek Szajnar, Mateusz Wierzbicki; koncepcja/choreografia: Olga Bury
czas trwania: 30 minut

„Niemożliwe_jeszcze bardziej”
taniec: Mufmi w składzie: Dorota Dunder, Ilona Przeciszewska, Aleksandra Wierzbicka; koncepcja/choreografia: Aleksandra Bożek-Muszyńska
czas trwania: 30 minut

Lunar

LUNAR jest abstrakcyjnym kadrem ruchowym o poszukiwaniu drogi do wolności, wyzwolenia, uwolnienia. Jest próbą odnalezienia siebie w bezkresnym przestworze kosmicznego oceanu. Bardzo ważnym komponentem spektaklu jest światło, to przez jego pryzmat poznajemy światy bohaterów, mocno zarysowane przestrzenie, które przenikają się nawzajem.

fotografia: na fioletowym tle stoi kobieta z rozłożonymi rękami, oświetlona na zielono

Lunar Fot. A. Joachimak

Olga Bury – ur. 1996 roku w Rzeszowie. Ukończyła studia dziennikarskie. Była członkiem grupy działającej przy neTTheatrze pod okiem Pawła Passiniego, wraz z którym brała udział w spektaklu „Matki”, spektaklu „Pudełko” oraz Gali Europejski Poeta Wolności w Teatrze Szekspirowskim w Gdańsku. Tańczyła w wielu spektaklach Teatru O.de.la w choreografii Marty Bury, m.in. „Uwaga”, „Koniec, początek – soma”, „Okamgnienie”, „Łagodna”, prezentowanych na festiwalach w Łodzi, Toruniu, Koszycach, Rzeszowie.

Przygotowała wizualizacje do spektaklu “Koniec, początek- soma” oraz serię trailerów do spektaklu “Kraksa” Teatru O.de.la. Studentka IV-go roku Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu.

Jej projekty “We read you” i “ Lunar” były prezentowane na festiwalu Warsaw Dance Days, w konkursie 321…taniec, w ramach projektu Głębia świateł w Teatrze Rozbark, w ramach XSS w Teatrze Rozbark, na Festiwalu ProContra oraz na dniach otwartych AST 2019, 2020. W 2020 roku została Finalistką konkursu Papaya Young Directors w ramach którego wraz z Moniką Jarosińską przygotowała reklamę dla Allegro o tytule “Spektrum możliwości”.

Tegoroczna rezydentka w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca w Klubie Żak ze spektaklem „Gloria”, który jest pracą kolektywną Olgi Bury, Zuzanny Predygier, Marka Szajnara, Jana Saraty i Mateusza Wierzbickiego. Gra w spektaklach dyplomowych „Zimowy pogrzeb” reż. P.Bułka i P.Kania oraz „Flying Fish” reż. F.Feher.

Jej krótkie formy choreograficzne “We read you” i “ Lunar” były prezentowane na festiwalu Warsaw Dance Days, w konkursie 321…taniec, w ramach projektu Głębia świateł w Teatrze Rozbark, w ramach XSS w Teatrze Rozbark, na Festiwalu ProContra oraz na dniach otwartych AST 2019, 2020. Została tegoroczną rezydentką w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca w Klubie Żak ze spektaklem „Gloria”, który jest pracą kolektywną Olgi Bury, Zuzanny Predygier, Marka Szajnara, Jana Saraty i Mateusza Wierzbickiego.

Karolina Jędrzejko – studentka V roku Akademii Sztuk Teatralnych, na Wydziale Teatru Tańca. Przed studiami należała do grupy tanecznej „grupa J”. Zatańczyła w choreografii „Moje kroki” oraz „Gdy nadejdzie czas” Aleksandy Komarnickiej. Uczęszczała do Bielskiej Szkoły Aktorskiej im. Agnieszki Osieckiej. Brała udział w warsztatach m.in. w Teatrze Witkacego w Zakopanem, Teatrze Groteska w Krakowie. Gra w spektaklach „Zimowy Pogrzeb” reż. Piotr Bułka i Przemysław Kania, „Flying fish” reż Ferenc Fehér. Obecnie jest członkiem „Teatru OdRuchu”, gdzie występuje w spektaklu „Deklaracja 6888”.

Zuzanna Jeglorz – tancerka performerka, studentka IV roku Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Występowała m.in. w spektaklu “Cistus” Teatru Martwej Wyobraźni w Krakowie. Tworzyła lub współtworzyła performance’y m.in. na wystawę „Poruszenie” w Muzeum Sztuki w Łodzi, a także podczas A < Festivalu w Katowicach oraz podczas Festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie. Prowadziła warsztaty z improwizacji tanecznej i ruchowej podczas FACT Festival’u w Budapeszcie. Przez ostatnie 1,5 roku aktywnie promowała taniec współczesny w Polsce jako promotorka Polskiej Sieci Tańca. W tej roli przeprowadziła też serię wywiadów o choreografii „Z chaosu sztuka”. Interesuje ją m.in. fotografia analogowa, często skupiona na człowieku i ciele.

Marek Szajnar – urodzony w 1998r w Łańcucie. Student IV-go roku na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie. Brał udział w półrocznej wymianie studenckiej w Beijing Dance Academy. brał udział w spektaklach “bezwiośnie” w koncepcji Natalii krynickiej, “zimowy pogrzeb” reż p. Bułka, p. Kania; “flying fish” chor. Ferenc feher

Mateusz Wierzbicki – urodzony w 1993r w Warszawie. Student IV roku w Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, Wydział Teatru Tańca w Bytomiu. Swoje pierwsze sceniczne szlify zdobywał w Szkole Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie gdzie studiował przez rok. Przez cztery lata studiów na WTT miał okazję realizować i brać udział w wielu projektach teatralnych i filmowych zarówno jako wykonawca jak i twórca.

fotografia: pięć osób stoi obok siebie, na głowach mają okulary narciarskie

Lunar Fot. Krzysztof Kadis

„Niemożliwe_jeszcze bardziej” – premiera

21 października 2009 roku w Klubie Dowództwa Garnizonu Warszawa miał miejsce pokaz Z góry na dół teatru tańca Mufmi według koncepcji i w choreografii Anny Piotrowskiej. Widzowie prowadzeni przez performerów i muzyków schodzili z szóstego piętra budynku, aż na parter i scenę zatrzymując się na różnych piętrach i oglądając performanse.

2 grudnia 2009 odbył się kolejny pokaz, tym razem Z GÓRY na DÓŁ/niemożliwe, który był niemożliwy, ze względu na przepisy bhp i nie mógł odbyć się na schodach budynku. Przybrał on formę „stypy po performansie” i zawierał m.in. projekcję performansu z 21-go października.

W 2020 roku planowałyśmy w aktualnym składzie Mufmi zaproponować podobną formułę dla widza w Mazowieckim Instytucie Kultury. Sytuacja pandemiczna zmieniła nasze plany i Z góry na dół stało się „jeszcze bardziej niemożliwe”. Zaczęłyśmy więc tę podróż z naszych domów. Spotykając się przed ekranami komputerów początkowo snułyśmy fantazję sprowadzania widza po przestrzeniach MIKu tak, jak je zapamiętałyśmy. Z czasem jednak zaczęłyśmy improwizować wokół tematu góry, dołu
i tego co pomiędzy w szerszym kontekście – czasem filozoficznym, a czasem poetyckim. Materiał zaczął pączkować, a my szłyśmy za tym, co się pojawiało.

Fragmenty tekstów z procesu:

Dorota: Rozciągnięte rajstopy i bluzka do kolan. Miękną moje dłonie i rozpadam się w półobrocie jak osad w szklance. Chcę zjeść znów więcej i wydycham ciepłe powietrze. Wyciągnięty rękaw od bluzki.
Ilona: Jest ciepło, nie wieje
Bezpiecznie, można coś schować
Może tam są pragnienia
Zbyt trudno tam być
Ola: Czuję przestrzeń, otchłań przestworzy widzę błękit przez zamknięte oczy niosę siebie, moje siebie niesie mnie, czuję ruch wolność rąk, więzienie kolan, cisza w chaosie, kto do mnie dzwoni?

Aleksandra Bożek-Muszyńska (1982) – performerka, choreografka, instruktorka tańca współczesnego, trenerka biznesu, filolożka. Od wielu lat prowadzi zajęcia z improwizacji, gimnastykę dla seniorów oraz tworzy autorskie choreografie i jest aktywna na polskiej scenie tańca i performansu. Stypendystka Alternatywnej Akademii Tańca 2015-2017 realizowanej przez Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, Intensive Course w School For New Dance Development w Amsterdamie oraz beneficjentka programu Global Practice Sharing w Movement Research w Nowym Jorku. Absolwentka rocznego kursu Choreografii Eksperymentalnej II organizowanego przez warszawskie Centrum w Ruchu. Od 2007 związana z warszawskim teatrem Mufmi Anny Piotrowskiej, gdzie aktualnie jest koordynatorką do spraw artystycznych, instruktorką i choreografką. Zdobywczyni wielu nagród w konkursach choreograficznych (m. in. The Best Solo 2014 za solo I know №Thing na międzynarodowym festiwalu Solo& Duo w Budapeszcie) i tanecznych. Jej prace były prezentowane m. in. w Berlinie, Budapeszcie, Filadelfii, Nowym Jorku, Warszawie i Wiedniu. W 2017 roku wraz z Hanną Bylką-Kanecką założyła kolektyw Holobiont, którego celem są interdyscyplinarne projekty wielopokoleniowe. W swoich pracach bada granice między prostotą i naiwnością, prezentacją i facylitacją oraz znajdowaniem schematów i łamaniem ich. Aspekt wizualny oraz swoiste poczucie humoru są charakterystyczne dla jej prac. Jej ciało reaguje bardzo dobrze, kiedy może robić to, co lubi.

https://www.olabomu.com/
https://www.holobiont.pl/

Dorota Dunder – o sobie: Na co dzień pracuję z dziećmi i młodzieżą w szkole. Staram się w swojej pracy być otwartą na nowe wyzwania i doświadczenia. Od lat pasjonuje mnie teatr tańca. Swoją podróż z tańcem rozpoczęłam w Teatrze Tańca Figiel z Połczyna- Zdroju. Następnie kilka lat działałam w Teatrze Tańca Akro w Toruniu oraz w Teatrze Tańca Mufmi w Warszawie. Spektakle w jakich w ostatnich latach wzięłam udział to m.in.: Przesunięcie, Karmienie i Wychodzimy. Od początku – Mufmi Teatr Tańca oraz projekt Just and jump z grupą performatywną SzurSure w reżyserii Anny Piotrowskiej.

Ilona Przeciszewska – od 2007 roku związana z Teatrem Tańca Mufmi. Jako tancerka uczestniczyła w spektaklach reżyserowanych przez Annę Piotrowska m.in. fall(ing) ceil(ing), Karmienie, Puste miejsca, Z góry na dół. Obecnie realizuje spektakle oraz zadaniowe improwizacje tworzone przez Aleksandrę Bożek-Muszyńską m.in. WYCHODZIMY. OD POCZĄTKU (2016). Interesuje się psychicznym procesem doświadczania ciała. Poszukuje wewnętrznych czynników integrujących i niszczących połączenie tego, co psychiczne i cielesne. Szkoliła się w zakresie Psychoterapii Tańcem i Ruchem w Instytucie DMT oraz odbyła Trening Świadomości Ciała oparty o metodę Laban Bartenieff Movement System.

Aleksandra Wierzbicka – o sobie: tańcem współczesnym zajmuję się z pasji od 2007 roku. W ramach działań Fundacji Rozwoju Tańca Eferte i Teatru Mufmi z przerwami rozwijam intuicję i technikę taneczną. Przełomem na mojej tanecznej drodze były warsztaty z Davidem Zambrano wraz z koncepcją ruchu Flying Low & Passing Through. Inspiracją dla ruchu stały się również trudne doświadczenia zdrowotne, które oddalając mnie od techniki tańca przywiodły mocniej do jego czucia. Zrealizowanie projekty: PRZESUNIĘCIE – (2012), KARMIENIE (2013) oraz WYCHODZIMY. OD POCZĄTKU (2016).

Kurator: Magdalena Brzozowska
Organizator: Mazowiecki Instytut Kultury i Fundacja Artystyczna PERFORM
Projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie edycja II
Projekt współfinansuje miasto stołeczne Warszawa