Tekst i postać nie istniałyby na scenie bez czułej narratorki, w którą z niezwykłym poświęceniem i wewnętrzną prawdą wciela się Agnieszka Przepiórska.

Ginczanka. Przepis na prostotę życia
monodram Agnieszki Przepiórskiej w reż. Anny Gryszkówny

28 lutego 2024 r. (śr) 19:00 | SOLO INACZEJ
bilety 60 zł WYPRZEDANE
kawiarnia otwarta przed spektaklem
po spektaklu spotkanie z twórcami i twórczyniami spektaklu

Zuzia, dziesięcioletnia dziewczynka pochodzenia żydowskiego, zaczyna pisać wiersze, które po kilku latach są publikowane w szkolnej gazetce „Echa szkolne”, a następnie przynoszą autorce wyróżnienie w konkursie poetyckim „Wiadomości Literackich”, do udziału w którym namówił ją sam Julian Tuwim.

Od tego momentu wszystko idzie w jej życiu jak po maśle: osiemnastoletnia Zuzanna rozpoczyna współpracę z „Wiadomościami Literackimi”, przenosi się z prowincjonalnego Równego (Wołyń) do wymarzonej Warszawy, podejmuje studia i zaczyna pisać dla „Szpilek”. Przystąpienie do legendarnych Skamandrytów oraz wydanie pierwszego (i jedynego) tomiku poezji „O centaurach”, nie tylko umacnia pozycję młodej poetki w Warszawie, ale też winduje ją na towarzyski i literacki szczyt. Świat wydaje się leżeć u jej stóp. I wtedy przychodzi wojna.

Świat wydaje się leżeć u jej stóp. I wtedy przychodzi wojna.

Autor tekstu Piotr Rowicki, nie buduje hagiografii Ginczanki. Stara się ją odbrązowić, pokazać taką, jaką mogłaby być naprawdę. Tekst ten i postać nie istniałyby jednak na scenie bez czułej narratorki, w którą z niezwykłym poświęceniem i wewnętrzną prawdą wciela się Agnieszka Przepiórska. Nie bez znaczenia jest tu również kobieca reżyserska ręka Anny Gryszkówny.

W sytuacji wojny w Ukrainie postać i historia Ginczanki nabierają nieoczekiwanego charakteru. Jak pisała Swietłana Aleksjiewicz – „wojna nie ma w sobie nic z kobiety”. Zuzanna Ginczanka, w przejmującej kreacji Przepiórskiej, zdaje się tę prawdę potwierdzać. Zapisana jest ona i w poezji Ginczanki, i w spektaklu Gryszkówny.

GINCZANKA. PRZEPIS NA PROSTOTĘ ŻYCIA
monodram Agnieszki Przepiórskiej

• reżyseria: Anna Gryszkówna
• tekst: Piotr Rowicki
• scenografia i kostiumy: Anna Maria Karczmarska
• muzyka: Michał Lamża
• reżyseria światła: Mateusz Gierc
• koordynacja: Małgorzata Rapacz
• konsultacja merytoryczna: dr Agata Araszkiewicz
• producenci: Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie, Bałtycka Agencja Artystyczna BART
• W spektaklu wykorzystano fragment filmu z Zuzanną Ginczanką z kawiarni Adria w Warszawie (1936) – dzięki uprzejmości United States Holocaust Memorial Museum (darowizna Juliet Brayan Archive).
• Fotografie archiwalne Zuzanny Ginczanki – dzięki uprzejmości Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.

O cyklu SOLO INACZEJ

Do pierwszej odsłony nowego teatralnego cyklu SOLO INACZEJ zaprosiliśmy laureatkę nagrody im. A. Zelwerowicza, aktorkę Agnieszkę Przepiórską z jej serią monodramów poświęconych ważnym postaciom kobiet świata kultury, nauki i najnowszej historii. Sama artystka określa ten cykl mianem „bioteatr”, gdyż monodramy są czymś w rodzaju artystycznie i teatralnie przetworzonych biografii. Scenariusze powstały na podstawie uznanych publikacji biograficznych opartych na materiałach źródłowych.

Po spektaklach w cyklu SOLO INACZEJ odbywają się rozmowy z twórcami (w tym: z autorami książek), które poprowadzą zaproszeni dziennikarze. Tematem rozmów jest praca nad przedstawieniem, sposób podejścia do tematu, bohaterka, jej twórczość, życie, społeczne tło, problemy, z którymi się zmagała i które też mogą nas dotyczyć.

koordynatorka: Agnieszka Daroch a.daroch@mik.waw.pl

• • SZTUKA NOWA X MIK: HI-HAT LODA HALAMA, 29.02
  • SCENA MŁODEGO WIDZA: Straszka pospolita, 03.03
  • HRABAL na ELEKTORALNEJ: Wieczór Europy Środkowej: Kundera – Hrabal, 07.03
  • SOLO INACZEJ: W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej, 23.03
  • 47. Konkurs Recytatorski Warszawska Syrenka 2024