Dla Lody Halamy do teatru ciągnęły rzesze warszawiaków. Chciałabym odpowiedzieć na pytanie – z jakiego powodu? 

Niech żyje wróg Fot. Hector Werios

Loda Halama solo impresje Dominika Jarosz
4 listopada 2021 r. (czw) | Teatr – Ruch – Taniec
Wstęp wolny – wejściówki do pobrania

W projekcie „Loda Halama – tancerka, która zachwyciła Warszawę” chciałabym poznać tancerkę, która w przedwojennej Warszawie zyskała niezwykłe uznanie. Rzesze warszawiaków ciągnęło do teatru właśnie dla niej. Chciałabym odpowiedzieć na pytanie, z jakiego powodu? Co spowodowało, że tancerka zyskała rekomendację Ignacego Paderewskiego, dzięki czemu wyjechała na występy do Paryża? Czym czarowała Warszawę Loda Halama? Do legendy przeszły jej nogi, ale należy pamiętać, że przede wszystkim była to artystka wszechstronna. Szeroki wachlarz umiejętności tanecznych, wokalnych i talent aktorski sprawia, że to właśnie z jej legendą, chciałabym się w tym projekcie zmierzyć.

Pokaz finałowy składa się z dziewięciu scen, w których pojawiają się choreografie w stylu Lindy Hop (tańca swingowego z lat 20. i 30. poprzedniego stulecia), do utworu zagranego przez orkiestrę Edwarda Czernego czy flamenco do utworu „Asturias” Isaaka Albeniza, inspirowane archiwalnymi filmami („Fredek uszczęśliwia świat”, „Prokurator Alicja Horn”) oraz zdjęciami Lody wykonanymi między innymi przez Benedykta Dorysa czy Maurice’a Seymoura. W pokazie zostały wykorzystane wspomnienia Lody z książki napisanej przez nią samą, „Moje nogi i ja”, dotyczące jej relacji z ojcem, z jej drugim mężem – Georgesem, oraz mężczyznami-artystami, których miała okazję spotkać na swojej drodze.

Poza muzyką oryginalną, pojawiają się w pokazie moje autorskie utwory, które wypłynęły spod moich palców w trakcie pracy nad projektem.

Będzie można usłyszeć również jeden z przedwojennych przebojów napisanych specjalnie dla Lody „A ja mam nogi” we współczesnej aranżacji kompozytora i pianisty Kuby Pałysa. W pokazie wystąpią Katarzyna Tekielska (altówka) oraz Aleksandra Górska-Tarłowska (wiolonczela). Wykonamy wspólnie fragment „Koncertu fletowego nr 1 op. 75” Mieczysława Weinberga.

Dominika Jarosz

Performerka, wokalistka, tancerka, kompozytorka, freelancerka. Absolwentka wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. Ukończyła podstawową szkołę muzyczną w klasie fletu poprzecznego. Współpracowała ze Studium Teatralnym (2005–2007), Stowarzyszeniem Sztuka Nowa (2009–2011), Teatrem Chorea (2007–2018), chórem eksperymentalnym Gre Badanie (2010–2015), Bloco Central, Moon Fool, Verity Standen (Bristol, UK). Interesuje się tańcem jako formą komunikacji z publicznością, dlatego niezmiennie uczestniczy w różnych warsztatach tańca od Kontakt Improwizacji przez Lindy Hop po sztukę Flamenco. Kocha podróże, zarówno na małe, jak i duże odległości. Jest zeszłoroczną stypendystką miasta st. Warszawy w dziedzinie Taniec (2020). Od kilku lat komponuje muzykę, do której gra i śpiewa. Obecnie pracuje nad muzycznym materiałem solowym.

Stypendium m. st. Warszawy „LODA HALAMA – tancerka, która zachwyciła Warszawę”