Goście Festiwalu Persona
Festiwal PERSONA – interdyscyplinarny festiwal sztuki kobiet
Główną ideą festiwalu jest powołanie nowego wyjątkowego wydarzenia kulturalno-artystycznego poświęconego kobietom artystkom, służącego promocji ich twórczości i przybliżającego wybitne kobiece osobowości ze świata sztuki. Bohaterką i patronką duchową tegorocznej odsłony jest wybitna polska poetka Julia Hartwig – jej twórczość i myśl wyznaczyły kierunek programowy i tematyczny wydarzeń festiwalowych.
GOŚCIE PERSONY
Mateusz Adamczyk, Alicja Brudło, Tomasz Cyz, Iza Gawęcka, Karolina Gorczyca, Weronika Humaj, Dorota Landowska, Aleksandra Lipczak, Sławomira Łozińska, Jarosław Mikołajewski, Zbigniew Mikołejko, Joanna Mueller, Monika Piątkowska, Anna Piotrowska, Anna Próchniak, Małgorzata Rejmer, Bianka Rolando, Anda Rottenberg, Dominika Ruta, Beata Stasińska, Katarzyna Surmiak-Domańska, Antonina Tosiek, Sławomira Wilga, Agnieszka Wolny-Hamkało, Aga Zano, Renata Ziemińska
Mateusz Adamczyk | Doktorant w Zakładzie Kultury Języka, Stylistyki Teoretycznej i Leksykologii na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Członek Zespołu Retoryki i Komunikacji Publicznej Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN. Juror konkursów ortograficznych (m.in. Dyktanda mazowieckiego, Rymoliryktanda, Dyktanda warszawskiego) oraz popularyzator wiedzy o polszczyźnie – prowadzi wykłady i szkolenia na temat poprawności językowej. Prowadzi kanał na YouTube, na którym omawia ciekawostki związane z językiem oraz szeroko pojętą komunikacją.
Alicja Brudło | Stowarzyszenie Pedagogów Teatru – artystka teatralna i performerka, wokalistka, menedżerka i animatorka kultury. Artystycznie i pedagogicznie działa na scenie i w przestrzeni publicznej, łącząc doświadczenie miejsca oraz historii z narzędziami teatralnymi i sztuką współczesną.
Tomasz Cyz | Urodził się w 1977 r., reżyser, eseista, absolwent Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Autor przedstawień operowych, dramatycznych, słuchowisk, czytań performatywnych i spektakli dla dzieci: Luci mie traditrici Salvatore Sciarrina (Festiwal Nostalgia, Poznań 2009), Rusałka Antonína Dvořáka (Teatr Wielki w Łodzi, 2010), Maddalena Siergieja Prokofiewa (Teatr Wielki w Poznaniu, 2011), Pasja-Fragmenty wg Pasji wg św. Łukasza Krzysztofa Pendereckiego (Warszawa, 2013), Passio Arvo Pärta (Kraków, 2014), Rodelinda G.F. Händla (Warszawa, 2015), Najdzielniejszy z rycerzy Krzysztofa Pendereckiego (Opera Wrocławska, 2018), Cassandra & Vanitas & Just Benedetta Marcella / Salvatore Sciarrina / Davida Langa (Opera Rara, Kraków, 2019-2021), Mozart Night (Warszawska Opera Kameralna, 2021), Hiob Krzesimira Dębskiego (Polska Opera Królewska, 2021); Clarissima Justyny Bargielskiej (Zakopane, 2014), Moja pierwsza śmierć w Wenecji Justyny Bargielskiej (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2015), Po wygnaniu wg poezji Czesława Miłosza (Teatr Nowy w Krakowie, 2017), Lolita Edwarda Albeego wg Nabokova (Teatr Nowy w Łodzi, 2019), O kotach wg poezji Charlesa Bukowskiego (Teatr w Krakowie, 2020); w ramach cyklu „Mały Teatr” w Big Book Cafe zrealizował: Rzeczy, których nie wyrzuciłem Marcina Wichy (styczeń 2019), Dom z dwiema wieżami Macieja Zaremby Bielawskiego (wrzesień 2019), Mój diabeł stróż, czyli rzecz o Andrzeju Czajkowskim (listopad 2019), Dom dzienny, dom nocny Olgi Tokarczuk (grudzień 2019), Zapach mężczyzny Agnety Pleijel (sierpień 2020). Dla cyklu „Teatroteka” wyreżyserował sztukę Marty Sokołowskiej Holzwege o kompozytorze Tomaszu Sikorskim (nagrody za montaż i scenografię na Teatroteka FEST 2019, Silver REMI na WorldFest Houston 2019 w kategorii „Dramatic”), dla Teatru Telewizji zrealizował monodram Clarissima Justyny Bargielskiej z Aleksandrą Justą (2019). Współpracuje z Fundacją „Kultura nie boli” (Big Book Festival) oraz Fundacją Miasto Literatury. Autor performansów poetyckich: Pokój Ginczanki (z Marią Dębską, 2016), Pokój Tranströmera (z Krzysztofem Globiszem, 2018) oraz muzycznych: Pokój Marzeny (z Marzeną Lubaszką, 2019). Pomysłodawca i kurator cyklu „operaOK!” – nowatorskiego projektu artystycznego Warszawskiej Opery Kameralnej na czas pandemii, w ramach którego powstało 10 video-instalacji oper barokowych i klasycznych. Dla Biblioteki Narodowej zrealizował wieczorynki dla dzieci w ramach Imienin Jana Kochanowskiego (Chodź na słówko Maliny Prześlugi, Urodziny prawie wszystkich Toona Tellegena, Św. Franciszek Stefana Themersona, Baśnie cygańskie Jerzego Ficowskiego, Mitologia dla dzieci Jarosława Mikołajewskiego). Autor książek o operze, muzyce i teatrze (Arioso; Powroty Dionizosa. „Król Roger” Szymanowskiego i Iwaszkiewicza; Pasja 20.21. Powroty Chrystusa; Szekspir muzyczny – w przygotowaniu).
Iza Gawęcka | Stowarzyszenie Pedagogów Teatru – kulturoznawczyni, pedagożka teatru, trenerka, aktywistka. Autorka nagradzanego, młodzieżowego projektu Okno na teatr. Specjalizuje się w metodzie Teatru Forum, etnodramaturgii i teatrze samorodnym.
Karolina Gorczyca | Aktorka filmowa, telewizyjna i dubbingowa, jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie. Już w trakcie studiów zadebiutowała na deskach teatralnych w 2007 r. w Biesach w Krakowskim Teatrze STU w reż. K. Jasińskiego. W tym samym roku zagrała w dwóch filmach: Korowód w reż. J. Stuhra i The Die of Love irańskiej produkcji w reż. B. Biranga. Tuż po studiach zagrała główną rolę w filmie psychologicznym Huśtawka w reż. T. Lewkowicza. Grała na deskach Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatru Mazowieckiego oraz Och-Teatru w Warszawie. Szczególne miejsce w rozwoju kariery zajmują produkcje filmowe: Ostatnia akcja (reż. M. Rogalskiego) z udziałem Jana Machulskiego, Barbary Krafftówny i Mariana Kociniaka, za który w 2010 roku otrzymała nominację do Złotej Kaczki za najlepszą rolę kobiecą, film Skrzydlate świnie, w którym zagrała z Piotrem Roguckim, Pawłem Małaszyńskim i Olgą Bołądź. Największe wyzwanie aktorskie przyniosła jej tytułowa rola w niemieckim filmie Agnieszka (2014), w reż. T. Rudzika. Za tę rolę aktorka została nagrodzona na Międzynarodowym 44. Festiwalu w Poczdamie za najlepszą rolę kobiecą. Fanom gier komputerowych kojarzy się jako głos polskiej Lary Croft w grze Tomb Raider – trzykrotne wyróżnienie za najlepszy polski dubbing kobiecy. Od lat związana z Teatrem Polskiego Radia, nagrywa słuchowiska i audiobooki.
Weronika Humaj | Absolwentka Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej w Warszawie (2017). Zagrała jedną z głównych ról w serialu epopei narodowej Stulecie Winnych (2019–2021). Jako jedna z pięciu aktorek otrzymała za tę kreację nominację do nagrody w konkursie Telekamery 2021 (w kategorii Aktorka). Ma na swoim koncie także inne znaczące role filmowe, m.in. w: Julii, BaroONie24, Czasie honoru, czy w Watasze.
Dorota Landowska | Absolwentka PWST w Warszawie. Aktorka scen warszawskich: Teatru Powszechnego (1992–1999) i Teatru Narodowego (1999–2012). Od 2012 roku w zespole Teatru Studio. Współpracowała z teatrami warszawskimi, m.in. Dramatycznym, TR Warszawa, Ateneum, Och-Teatrem, z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telwizji Polskiej. Uhonorowana wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą im. Tadeusza Łomnickiego (1994), Nagrodą im. Leona Schillera (1997), Wielkim Splendorem oraz Nagrodą Teatru Polskiego Radia (2008). Wyróżniona w konkursie 16. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (1995). Jest także Laureatką Grand Prix dla wykonawców przedstawienia Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku Masłowskiej w reż. Agnieszki Glińskiej (2014).
Aleksandra Lipczak | Dziennikarka i reporterka. Jest stypendystką europejskiego programu dla młodych autorów i tłumaczy CELA. Jej książkowy debiut Ludzie z placu Słońca został bardzo dobrze przyjęty przez czytelników i krytykę i został nominowany do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza. Publikuje m.in. na łamach „Polityki” i „Przekroju”. Współtworzyła obywatelską inicjatywę Witajcie w Krakowie. Jej najnowsza książka Lajla znaczy noc została laureatką Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza 2021.
Sławomira Łozińska | Aktorka zespołu Teatru Narodowego. Absolwentka warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (1975). Aktorka Teatru Nowego w Warszawie (1990–1994), dyrektorka naczelna warszawskiego Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza (2008–2012). Współpracowała z Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Teatrem Miejskim w Lesznie oraz z teatrami warszawskimi: Ochoty, Nowym, Komedia, Videoteatrem „Poza”, Polonia, Teatrem WARSawy, Capitol, a także z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej. Wyróżniona nagrodą aktorską za stworzenie popularnej postaci telewizyjnej, za rolę Bronki w serialu Daleko od szosy Zbigniewa Chmielewskiego na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej w Olsztynie (1977). Laureatka Nagrody im. Janusza Warneckiego za rolę Kobiety w słuchowisku Dorra Matei Vişniec w reżyserii Andrzeja Piszczatowskiego na Festiwalu Słuchowisk Polskiego Radia w Rzeszowie (2000). Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1999) oraz Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2013).
Jarosław Mikołajewski | Poeta, eseista, reportażysta, tłumacz, autor książek dla dzieci, od niedawna również dramaturg. Wydał kilkanaście książek poetyckich, m.in. A świadkiem śnieg (Nagroda Poetycka im. Kazimiery Iłłakowiczówny za Najlepszy Debiut Poetycki Roku) i Głupie łzy (Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego „Orfeusz”) oraz kilka książek reporterskich i eseistycznych, m.in. Wielki przypływ (Nagroda im. Beaty Pawlak), Terremoto (nominacja do Nagrody Literackiej Nike), Rzymska komedia (nominacja do Nagrody Literackiej Nike), Syrakuzańskie, Sentymentalny portret Ryszarda Kapuścińskiego, Cień w cień. Za cieniem Zuzanny Ginczanki (nominacja do Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej) oraz Czerwony śnieg na Etnie (wraz z Pawłem Smoleńskim). Wspólnie z Julią Hartwig wydał książkę Największe szczęście, największy ból (Wydawnictwo A5, 2014) – zbiór rozmów, jakie na przestrzeni kilkunastu lat przeprowadził z poetką. Obecnie pracuje w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie.
Zbigniew Mikołejko | Profesor dr hab. nauk humanistycznych, filozof i historyk religii, eseista, kierownik Zakładu Badań nad Religią w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, członek Akademii Amerykańskiej w Rzymie oraz Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, wykładowca różnych uczelni warszawskich i ASP w Krakowie. Autor blisko tysiąca publikacji w dziewięciu językach. Ważniejsze książki: Katolicka filozofia kultury w Polsce w epoce modernizmu (1987), Mity tradycjonalizmu integralnego (1998), Emaus oraz inne spojrzenia do wnętrza Pisma (1998), Elementy filozofii (siedem wydań, 1998–2008), Śmierć i tekst. Sytuacja ostateczna w perspektywie słowa (2001), Żywoty świętych poprawione (2001, 2004, 2011 i edycja dla niewidomych), W świecie wszechmogącym. O przemocy, śmierci i Bogu (2009), We władzy wisielca, t. 1–2 (2012–2014), Żywoty świętych poprawione ponownie (2017), Gorzkie żale (2017), Między zbawieniem a Smoleńskiem. Studia i szkice o katolicyzmie polskim ostatnich lat (2018), Prowincje ciemności. Eseje przygodne (2018), Heilsberg, to miasto (2018), Kwintet (2019). W 2013 roku ukazał się też przeprowadzony przez Dorotę Kowalską jego „wywiad-rzeka” pt. Jak błądzić skutecznie. Wyróżniony m.in. Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Nagrodą Kazimierza Jagiellończyka oraz Nagrodą ACADEMIA (za Najlepszą Akademicką Książkę Humanistyczną, 2015).
Joanna Mueller | Poetka, eseistka, redaktorka. Wydała tomy poetyckie: Somnambóle fantomowe (2003), Zagniazdowniki/Gniazdowniki (2007, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia), Wylinki (2010), intima thule (2015, nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius), Waruj (poemiks wraz z Joanną Łańcucką, 2019; nominacja do Silesiusa i Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej) oraz Hista & her sista (2021), a także dwie książki eseistyczne: Stratygrafie (2010, Nagroda Warszawska Premiera Literacka) i Powlekać rosnące (2013). Pisze również dla dzieci – jest autorką zbioru wierszy Piraci dobrej roboty (2017) oraz bajek kamishibai (Szkoła Czi-Tam, Niewidka i Zobaczysko) i w formie multimedialnej (Hurra, cyrk!). Współredaktorka książek: Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009) (2009) oraz Warkoczami. Antologia nowej poezji (2016). Członkini grupy artystyczno-feministycznej Wspólny Pokój. Mieszka w Warszawie.
Monika Piątkowska | Pisarka, biografka i reportażystka. Autorka m.in reporterskich portretów Katarzyny Kobro, Zofii Chądzyńskiej, Leny Ledoff, Anny Świrszczyńskiej, Bolesława Leśmiana i Władysława Szpilmana. Jej ostatnia książka Bolesław Prus. Śledztwo biograficzne została finalistką Nagrody Literackiej dla Autorki „Gryfia”.
Anna Piotrowska | Studiowała Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie. Od kilkunastu lat zajmuje się produkcją, koordynacją i promocją wydarzeń kulturalnych. Pracowała przy międzynarodowych festiwalach i projektach kulturalnych (m.in. Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych ITSelF, Międzynarodowy Festiwal Filmowy Żydowskie Motywy, którego była koordynatorką, Festiwal Nowe Epifanie). Zajmowała się promocją w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, współpracowała z Fundacją im. Zbigniewa Herberta. Obecnie Dyrektor biura Polskiego PEN Clubu. Badaczka życia i twórczości Julii Hartwig, której asystowała przez blisko dziesięć lat.
Anna Próchniak | Ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. W 2012 roku, wspólnie z Joanną Osydą, otrzymała nagrodę w kategorii Duet Aktorski na VI Międzynarodowym Festiwalu Współczesnej Dramaturgii Kolada Plays w Jekaterynburgu za rolę Nataszy Wiernikowej w spektaklu Marzenie Nataszy, w którym występowała na deskach warszawskiego Teatru Powszechnego. Za tę samą rolę otrzymała ex aequo z Joanną Osydą nagrodę dla Najlepszej Debiutującej Aktorki podczas 2. Festiwalu Debiutów Pierwszy Kontakt w Toruniu. W 2012 roku zadebiutowała na dużym ekranie w filmie Bez wstydu w reżyserii Filipa Marczewskiego. W 2014 roku zagrała jedną z głównych ról w filmie wojennym Miasto 44 w reżyserii Jana Komasy, gdzie wcieliła się w postać Kamy. We wrześniu 2014 roku podczas 39. Festiwalu Filmowego w Gdyni za tę rolę otrzymała nagrodę Wschodząca Gwiazda Elle. W grudniu 2015 roku nominowana do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za rok 2015 za rolę w filmie Miasto 44.
Małgorzata Rejmer | Pisarka, reporterka, absolwentka studiów kulturoznawczych w ramach MISH UW. W 2009 roku wydała powieść Toksymia, za którą otrzymała nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. W 2013 roku opublikowała zbiór reportaży Bukareszt. Kurz i krew, za który otrzymała Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej, Nagrodę Literacką dla Autorki „Gryfia” oraz Gwarancję Kultury TVP Kultura. Za swoją trzecią książkę Błoto słodsze niż miód otrzymała Paszport „Polityki” i Nagrodę Bursztynowego Motyla. Nominowana do Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Kapuścińskiego, Nagrody im. Beaty Pawlak i innych. Publikowała m.in. w „Dużym Formacie”, „Polityce”, „Gazecie Wyborczej”, „Herito”. Jej książki przetłumaczono na osiem języków. Mieszka w Warszawie i w Tiranie.
Bianka Rolando | Poetka i artystka sztuk wizualnych, wykładowczyni akademicka. Autorka książek: Rozmówki włoskie, Biała książka, Modrzewiowe korony, Mała książka o rysunku, Podpłomyki, Łęgi, Pascha, Stelle, Ostańce. Współpracuje z Galerią Foksal w Warszawie.
Anda Rottenberg | Absolwentka Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego (1970), autorka wielu wystaw, m.in. Rzeźba w ogrodzie (1988), Gdzie jest brat twój, Abel? (1995), Warszawa-Moskwa 1900–2000 (2004), Obok. Tysiąc lat historii w sztuce (2011), Postęp i higiena (2014). Wśród dorobku Andy Rottenberg znajdują się również liczne książki, m.in. Sztuka w Polsce 1945–2005 (2006), Przeciąg. Teksty o sztuce polskiej lat 80. (2009), autobiografia Proszę bardzo (2009), wywiad rzeka (wraz z Dorotą Jarecką) Rottenberg. Już trudno (2014), Berlińska depresja. Dziennik (2018) – zapis rocznego pobytu autorki w Berlinie, Lista. Dziennik 2005 (2019), w której błyskotliwe obserwacje dnia codziennego słynna polska kuratorka przeplata z ostrymi komentarzami na tematy towarzyskie i społeczne oraz najnowsza książka Rozrzut (2021) będąca zbiorem tekstów z lat 1999–2019. Prowadzi dział Kultura w magazynie „Vogue Polska”.
Dominika Ruta | Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu Wydziału Grafika. Jednoroczna studentka Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie na Wydziale Malarstwa, z zaczętym studium Arteterapii na Akademii Pedagogiki Specjalnej również w Warszawie. Jest grafikiem i ilustratorką. Organizuje wystawy, własne i zbiorowe, w kraju i za granicą. Sama zaprasza i jest zapraszana do artystycznych projektów… Czuje, że jest w ruchu, w drodze… DOM to jej bezpieczna przystań.
Beata Stasińska | Wydawczyni, redaktorka. Absolwentka Polonistyki, w latach 1982–1985 sekretarz pisarza Igora Newerlego. W latach 1983–1987 redaktor podziemnej gazety związkowej „Wola”, a od 1987 do 1989 roku pracownik Działu Rękopisów Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, następnie w wydawnictwie Pomost. W latach 1991–1997 współprowadziła Ex libris, dodatek o książkach do „Życia Warszawy”. W latach 1991–2012 współwłaścicielka Wydawnictwa W.A.B. Inicjatorka serii wydawniczych: polskiej prozy współczesnej – Archipelagi, współczesnej prozy światowej – Don Kichot i Sancho Pansa, serii humanistycznej Z Wagą, serii reportażu Terra Incognita, klasyki światowej Nowy Kanon oraz serii kryminałów. Jako jedna z pierwszych w Polsce podjęła się sprzedaży praw do książek polskich autorów. Od stycznia 2013 do maja 2015 wiceprezes Grupy Wydawniczej Foksal. Od 2017 roku prowadzi Agencję Literacko-Scenariuszową. Wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Orderem Kawalera Zasługi (od prezydenta Francji), tytułem „Kreator kultury” (od tygodnika „Polityka”), Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Członkini Rady Programowej Kongresu Kobiet i nieformalnego ruchu społecznego Obywatele Kultury.
Katarzyna Surmiak-Domańska | Reporterka od lat związana z „Gazetą Wyborczą”. Współpracuje jako tutorka i wykładowczyni z Polską Szkołą Reportażu przy Instytucie Reportażu. Z wykształcenia romanistka. Autorka m.in. opowieści reporterskiej Mokradełko, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2013 i była wystawiana w Teatrze Nowym w Poznaniu w inscenizacji Mikołaja Grabowskiego. W 2016 roku została ponownie nominowana do Nike za książkę Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość. Książka była również nominowana do Nagrody im. Beaty Pawlak oraz do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. W 2018 roku opublikowała reportaż biograficzny Kieślowski. Zbliżenie, który przyniósł jej Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej oraz znalazł się w finale Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz.
Antonina Tosiek | Urodzona w 1996 roku w Poznaniu. Autorka debiutanckiej książki poetyckiej pt. storytelling, która ukazała się nakładem Biura Literackiego w lutym 2021 roku. Badaczka XX-wiecznej diarystyki ludowej. Na łamach „Czasu Kultury” tworzy autorski cykl o pamiętnikach chłopskich. Wiersze oraz teksty krytyczne o literaturze i teatrze publikowała m.in. w „Piśmie”, „Przekroju”, „Dwutygodniku” i „Małym Formacie”.
Sławomira Wilga | Skrzypaczka, w 2018 roku ukończyła z Wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi w klasie prof. Łukasza Błaszczyka. Obecnie jest asystentką w Katedrze Instrumentów Smyczkowych. Swoje umiejętności nabywała podczas wielu międzynarodowych festiwali i warsztatów muzycznych w Europie i Afryce pod okiem wybitnych artystów, m.in. Zakhara Brona, Andreja Bielowa, Borisa Brovtsyna, Bartłomieja Nizioła, Nikity Borisoglebsky, Katalin Kokas, Barnabasa Kelemena, Faridy Bacharovej czy Maxima Rysanova. Koncertowała w Polsce i za granicą z towarzyszeniem wielu orkiestr symfonicznych i kameralnych.
Agnieszka Wolny-Hamkało | Poetka, autorka powieści, opowiadań i sztuk teatralnych. Opublikowała książki z wierszami: Mocno poszukiwana (1999), Lonty (2001), Gospel (2004), Ani mi się śni (2005), Spamy miłosne (2007), nikon i leica (2010), Borderline (2013), Występy gościnne (2014), Panama smile (2017), Zerwane rozmowy. 105 wierszy na różne okazje – w wyborze Jakuba Skurtysa (2020), ostatnio – Raster Lichtensteina (2021), a także powieści: Zaćmienie (2013), 41 utonięć (2015), Moja córka komunistka (2018) i mikropowieść Lato Adeli (2019). Jest autorką sztuk teatralnych. Autorka czterech książek dla dzieci. Jest redaktorką pięciu antologii opowiadań i antologii Sąsiadki. 10 poetek czeskich. Felietonistka „Przeglądu”. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Mediów Publicznych Cogito i Nagrody Polskiej Sekcji IBBY (otrzymała Wyróżnienie IBBY za książkę Nikt nas nie upomni). Laureatka Nagrody IBBY za Lato Adeli (książka roku 2019). Laureatka Nagrody Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Współzałożycielka i redaktorka naczelna (wraz z Kamilem Kawalcem) poetycko-społecznego pisma „Zakład”. Stypendystka Literarisches Colloquium Berlin. Kuratorka literacka Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania. Absolwentka Kulturoznawstwa. Doktorantka IBL PAN. Naukowo zajmuje się kampem w nowej poezji polskiej. Mieszka we Wrocławiu.
Aga Zano | Tłumaczka z języka angielskiego na polski i z polskiego na angielski, absolwentka warszawskiego MISH-u, stypendystka Queen’s University w Belfaście i University of Edinburgh, członkini Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury. Interesuje się historią Irlandii Północnej i rozwojem queerowej tożsamości w języku. Na stałe współpracuje z magazynami „Przekrój” i „Herito”. Przekładała m.in. książki Bernardine Evaristo, Lydii Millet, C Pam Zhang, Lucy Caldwell, Lisy Taddeo, Columa McCanna, André Acimana i Casey McQuiston.
Renata Ziemińska | Profesor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Filozofii i Kognitywistyki Uniwersytetu Szczecińskiego, opublikowała książkę Niebinarne i wielowarstwowe pojęcie płci (Warszawa 2018), która zawiera argument przeciwko binarnemu pojęciu płci na podstawie danych empirycznych o osobach z cechami interpłciowymi i z niebinarną tożsamością oraz proponuje model niebinarnego i wielowarstwowego pojęcia płci.
ZOBACZ: Program Festiwalu PERSONA
