Ustawienia preferencji
Zawsze aktywne

Niezbędne pliki cookie mają kluczowe znaczenie dla podstawowych funkcji witryny i witryna nie będzie działać w zamierzony sposób bez nich.Te pliki cookie nie przechowują żadnych danych umożliwiających identyfikację osoby.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Funkcjonalne pliki cookie pomagają wykonywać pewne funkcje, takie jak udostępnianie zawartości witryny na platformach mediów społecznościowych, zbieranie informacji zwrotnych i inne funkcje stron trzecich.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Analityczne pliki cookie służą do zrozumienia, w jaki sposób użytkownicy wchodzą w interakcję z witryną. Te pliki cookie pomagają dostarczać informacje o metrykach liczby odwiedzających, współczynniku odrzuceń, źródle ruchu itp.

Wydajnościowe pliki cookie służą do zrozumienia i analizy kluczowych wskaźników wydajności witryny, co pomaga zapewnić lepsze wrażenia użytkownika dla odwiedzających.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Reklamowe pliki cookie służą do dostarczania użytkownikom spersonalizowanych reklam w oparciu o strony, które odwiedzili wcześniej, oraz do analizowania skuteczności kampanii reklamowej.

Brak plików cookie do wyświetlenia.

Usługa języka migowego
Artykuł archiwalny

Maria Stangret (1929-2020)

Maria Stangret urodziła się 27 lipca 1929 roku w Strzelcach Wielkich (woj. małopolskie).  W latach 1955–1960 studiowała w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem prof. Jana Świderskiego i prof. Emila Krchy. Jeszcze jako studentka brała udział w teatralnych przedsięwzięciach realizowanych w krakowskiej siedzibie Związku Polskich Artystów Plastyków przy ul. Łobzowskiej. Występowała w Teatrze Okropności „Karbunkuł” Jana  Gűntnera i Andrzeja Bursy, a także w jednym z pierwszych, inicjujących w 1957 r. działalność Teatru Cricot 2, przedstawieniu Cyrk Kazimierza Mikulskiego. W roku 1961 wyszła za mąż za Tadeusza Kantora. Uczestniczyła potem w jego happeningach i niemal we wszystkich spektaklach Teatru Cricot 2.

Od początku swej drogi twórczej Maria Stangret identyfikowana była ze środowiskiem malarzy krakowskiej Galerii Krzysztofory. Jako członkini Stowarzyszenia Artystycznego „Grupa Krakowska” brała udział w różnych projektach organizowanych przez tę formację. Na przełomie lat 50. i 60.  uprawiała malarstwo inspirowane doświadczeniami informelu, które określała mianem „malarstwa gestualnego”. W latach 60. wykonała cykl dzieł pt. Pejzaże kontynentalne prowadzących do zakwestionowania malarstwa.

Związana z warszawską Galerią Foksal od początku jej istnienia prezentowała tu regularnie swoje obrazy na wystawach indywidualnych i zbiorowych, a także brała udział w organizowanych w Foksal happeningach i akcjach artystycznych. W 1969 roku dokonała w trakcie Assamblażu Zimowego zjednoczenia malarstwa z naturą. Stworzyła „pejzaż prawdziwy”, zamalowując zieloną farbą pnie i gałęzie drzew przed Galerią Foksal. Następstwem tych działań było wiele prac parakonceptualnych powstałych w latach 70. (Szachy, Tablice, Gra w klasy).

Istotne miejsce w jej twórczości zajmują prace, realizowane od lat 80., tworzone w hołdzie postaciom ze świata sztuki, literatury, historii, filozofii, takim jak m.in. Sergiusz Jesienin, Anna Frank, Tadeusz Kantor, Danił Lider, Simone Weil, Wiesław Kielar.

W roku 2002 staraniem Galerii 86 z Łodzi ukazała się „powieść bez końca” pt. Pamiętnik dziadka, którą Artystka pisała metodą automatycznego zapisu od 1962 roku.

Maria Stangret zmarła 15 maja 2020 roku w Warszawie.

Pierwsza indywidualna wystawa obrazów Marii Stangret odbyła się w Galerii Brinken w Sztokholmie w 1963 roku. Poza Galerią Krzysztofory i Galerią Foksal Artystka współpracowała także ze: Starmach Gallery, Galerią Muzalewska, Galerią 86 i Galerią Stefana Szydłowskiego, gdzie regularnie prezentowała swe malarskie dokonania. Ponadto eksponowała swoje prace na wielu indywidualnych wystawach w kraju i za granicą, m.in. w Kunsthalle w Baden-Baden (1966), Galerie de France w Paryżu (1982), Palais des Papes w Awinionie, Galerie d’Arts Contemporains w Orleanie (1991), Muzeum Narodowym w Krakowie (1995), Galerii Zachęta w Warszawie (1997), Muzeum Narodowym Sztuki Ukrainy w Kijowie (2004).

Dzieła Marii Stangret pokazywane też były na kilkudziesięciu wystawach zbiorowych m.in. Fri Polsk Konst w Sveagalleriet w Sztokholmie (1968), L’avanguardia polacca 1910–1978 w Palazzo delle Esposizioni w Rzymie (1979), Echange entre les Artistes 1931–1982 – Pologne – USA w ARC Musée National d’Art de la Ville de Paris w Paryżu (1982), Présences Polonaises w Centre Georges Pompidou w Paryżu (1983), Dialog w Moderna Museet w Sztokholmie (1985), Das Offene Bild, Aspekte der Moderne In Europa nach 1945 w Westfälisches Landesmuseum w Műnster (1992) oraz Museum der Bilden Kűnste w Lipsku (1993), Express Polonia w Mucsarnok w Budapeszcie (1997), Me näeme teid, Foksal Galerii tegevus 1966–1989 w Kumu Art Museum w Tallinie (2009).

Obrazy Marii Stangret znajdują się w zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych polskich i zagranicznych, m.in. w muzeach narodowych w Krakowie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Okręgowym w Koszalinie, Museum of Contemporary Art w Los Angeles, Guggenheim Museum w Nowym Jorku.

W roku 2009 Maria Stangret-Kantor została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

ZOBACZ: Maria Stangret Przekreślić wszystko, Galeria Foksal

ZOBACZ: Maria Stangret na temat swojego malarstwa w rozmowie z Jaromirem Jedlińskim (2003).

Artykuł archiwalny

Mazowiecki Instytut Kultury

realizacja: estinet.pl

MAZOWIECKI INSTYTUT KULTURY

ul. Elektoralna 12, 00-139 Warszawa

tel. (22) 586 42 00
fax (22) 624 70 01
mik@mik.waw.pl

NIP: 525-000-59-00
REGON: 146115201