– Tematem wspólnym moich obrazów jest czas. Czas jest moją obsesją, a jego upływ sprawia mi psychiczny ból. Ukojenie przynosi mi uchwycenie go na płótnie – pisze Miriam Tajcher.

Miriam Tajcher The War Next Door

28 listopada 2024 r. – 17 stycznia 2025 r. | Galeria Elektor

• wernisaż: 28 listopada 2024 r. (czw.) 19:00

• oprowadzanie w języku PJM – Galerie bez Barier: 6 grudnia (pt.) 18:00; tłumacze: Anna Borycka, Elżbieta Żurawska;
• oprowadzanie w języku PJM – Galerie bez Barier: 16 grudnia (pon.) 17:00; tłumacz: Emilka Szuchniewicz

wstęp wolny

Miriam Tajcher urodziła się w 1984 roku w Warszawie jako Małgosia Malinowska. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz na Accademia di Belle Arti di Brera w Mediolanie. W 2009 roku otrzymała tytuł magistra sztuki i nagrodę prof. Józefa Szajny. W roku 2010 roku odbyła kurs Art & Design w Central Saint Martins College w Londynie. Dzięki stypendium w The National Academy School w Nowym Jorku wyjechała do USA, gdzie ukończyła The Studio Art Intensive Program. Wygrała rezydencję w La Napoule Art Foundation we Francji. Jest autorką wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w Europie i za oceanem. Była uczestniczką słynnego cyklu wystaw Creative Mischief w The National Academy Museum w Nowym Jorku. Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Nowym Jorku, San Paulo, Canberze, Londynie, Mediolanie, Brukseli, Warszawie i wielu innych.

„Tematem wspólnym moich obrazów jest czas. Czas jest moją obsesją, a jego upływ sprawia mi psychiczny ból. Ukojenie przynosi mi uchwycenie go na płótnie. Staram się to zrobić na dwa sposoby. Po pierwsze, wybierając tematy, które są związane z wydarzeniami w czasie, po drugie, generując wspomnienia podczas procesu twórczego. Można powiedzieć, że mierzę upływ mojego życia poprzez moje obrazy, a każdy z kolejnych projektów jest zapisem etapu, na którym się znajduję. Inną cechą charakterystyczną moich prac jest to, że maluję ludzi. Czasami są to portrety rzeczywistych osób, ale głównie to wyimaginowane postacie, kreacje mojego umysłu, które domagają się ożywienia. Pracuję powoli i w samotności. Malując, zaczynam tworzyć relację z bohaterami na płótnie. Wierzę, że im więcej godzin im poświęcam, tym silniej wydają się nabierać ludzkiej tożsamości. Lubię odważne formy i intensywne kolory. Układam moje postacie tak, aby dominowały na płótnie, często przeskalowane, by wzmocnić ich obecność. Choć całość obrazu jest dla mnie ważna, to postać ludzka znajduje się w centrum uwagi. Wszystko inne gra rolę dekoracyjną lub symboliczną. Swój styl nazywam Realizmem Osobistym. Dążę w pewnym stopniu do odzwierciedlenia rzeczywistości, jednak przefiltrowanej przez moją własną wizję i wrażliwość”.
Miriam Tajcher