Urszula Zajączkowska

Poetka, botaniczka, artystka wizualna i muzyk, studiuje wzrost, anatomię i ruchy roślin. Jej debiutancki tomik poezji Atomy (2014) był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w 2015 roku. W swojej twórczości stara się zasypywać podziały między nauką i humanistyką, a także wypracowywać nowe języki opisu relacji człowieka z przyrodą. Jej tomik poezji minimum (2017) został nagrodzony Nagrodą Kościelskich i nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego. W 2019 roku wydała książkę eseistyczną Patyki, badyle (Wydawnictwo Marginesy), w tym samym roku nagrodzoną Złotą Różą przez Instytut Książki, magazyn „Nowe Książki” i Festiwal Nauki, za którą została nominowana do Paszportów Polityki i Nagrody Literackiej Gdynia 2020 w kategorii eseju oraz do Nagrody Witolda Gombrowicza. Felietonistka magazynu o kulturze „Dwutygodnik”, stale współpracuje z kwartalnikiem „Przekrój”. Jej najnowszy tomik Piach (Warstwy 2020) został nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.

Urszula Zajączkowska Fot. Archiwum prywatne

Festiwal Sztuki Kobiet PERSONA 2023