Do 31 sierpnia, Warszawa | Wystawa „Chaos/Kosmos” – Galeria Elektor
Włoska sztuka prezentowana na wystawie Chaos/Kosmos wybrzmiała również w słowie. Spotkanie z artystami Marco Angelini, EPVS – Eleną Panarella Vimercati Sanseverino, Andreą Pinchi , Sebastiano Vimercati , Federicą Zianni które odbyło się 8 czerwca 2021 r. w Galerii Elektor okazało się wyjątkową możliwością obcowania z pięknem. Wizualną stronę włoskiego odczucia estetyki mogliśmy doświadczać od 29 marca, kiedy to wystawa zaistniała w galerii. Spotkanie bezpośrednie z artystami z Włoch dodało wyjątkowości tej prezentacji dzieł sztuki. Kuratorka wystawy Paulina Grubiak z lekkością poprowadziła artystów w osobistą opowieść, przybliżając gościom meandry artystycznej rzeczywistości.
Na spotkaniu miło było nam gościć Zastępczynię Ambasadora Włoch, Panią Radcę Laurę Ranalli, Panią mgr Aleksandrę Kostecką-Szewc, Koordynatorkę Specjalności Italianistyka, SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego, Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych, Zakładu Iberystyki i Italianistyki oraz wielu znamienitych gości.
Wieczór z włoskimi artystami odbył się w atmosferze rozmów nie tylko o sztuce, dopełniony radością ze spotkania i życzliwością której nie sposób było się oprzeć.
Wystawa trwać będzie jeszcze do końca czerwca. Serdecznie zapraszamy.
Paulina Czajor, Kurator Programowy Galerii Elektor
Zapraszamy na osobiste, wyjątkowe spotkanie twarzą w twarz z naszymi włoskimi artystami. Gościć będziemy Marca Angeliniego, EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino), Andreę Pinchi, Sebastiana Vimercati oraz Federicę Zianni w ramach wystawy Chaos/Kosmos.
Spotkanie odbędzie się w języku polskim i włoskim.
8 czerwca 2021 roku, godz. 19.00 | Galeria Elektor/Mazowiecki Instytut Kultury
Tak o wystawie pisze kuratorka Paulina Grubiak
W starożytnej mitologii chaos i kosmos opowiadają o początku świata, w którym żywioły staczają między sobą walkę, ciała ulegają przekształceniu, jedne formy przeobrażają się w kolejne i wszystko miesza się ze sobą. Dopiero narodziny bogów pozwalają na uformowanie świata takiego jakim go znamy: nadanie bezkształtnym obiektom konkretnych form, włożenie w geometryczne ramy kuli ziemskiej, pól, lasów i rzek. Świat nabiera kształtu, a człowiek zaczyna tworzyć w nim swoje własne zasady, ład i harmonię – powstaje kosmos.
Jednak świat jaki znamy pełen jest niespodzianek, wypadków i niepewności. Czy w starożytnym postrzeganiu świata jako harmonijnej całości, systemu doskonałego jest miejsce na chaos? Co z wydarzeniami nieprzewidywalnymi? Chaotycznymi czasami pandemii, wypadkami, kataklizmami? Czy chaos może współistnieć z kosmosem?
W prezentowanych na wystawie pracach geometryczne formy przeplatają się z płynnymi kształtami. Odnajdziemy tutaj dzieła odzwierciedlające te dwa antynomiczne pojęcia: ideę chaosu i nieładu oraz kosmosu, czyli harmonii. Część artystów w poszczególnych pracach tworzy swego rodzaju mikrokosmosy – uporządkowane światy w miniaturze, inni z kolei pokazują dzieło w ruchu, w trakcie powstawania, wychodzące poza linię nakreślającą jego kontur.
* * *
W dniu wernisażu wystawy Chaos/Kosmos wprowadzono obostrzenia związane z kolejną falą pandemii i przez kilka tygodni publiczność nie miała dostępu do ekspozycji. Od początku maja Galeria Elektor i Mazowiecki Instytut Kultury zapraszają do swoich wnętrz. Wystawa będzie czynna do 30 czerwca br.
W prezentowanych pracach formy geometryczne przeplatają się z płynnymi. Dzieła odzwierciedlają antynomiczne pojęcia: chaos i kosmos, czyli nieład i harmonia.
Chaos/Kosmos
- Marco Angelini
- EPVS – Elena Panarella Vimercati Sanseverino
- Andrea Pinchi
- Sebastian Vimercati
- Federica Zianni
Wystawa dostępna od 29 marca do 31 sierpnia 2021 r. | Galeria Elektor
Wystawa Chaos/Kosmos w Galerii Elektor to pokaz dzieł czterech włoskich artystów: Marca Angeliniego, EPVS (Elena Panarella Vimercati Sanseverino), Andrei Pinchi i Federici Zianni, z utworem muzycznym Sebastiana Vimercati w tle.
W starożytnej mitologii chaos i kosmos opowiadają o początku świata, w którym żywioły staczają między sobą walkę, ciała ulegają przekształceniu, jedne formy przeobrażają się w kolejne i wszystko miesza się ze sobą. Dopiero narodziny bogów pozwalają na uformowanie świata takiego jakim go znamy: nadanie bezkształtnym obiektom konkretnych form, włożenie w geometryczne ramy kuli ziemskiej, pól, lasów i rzek. Świat nabiera kształtu, a człowiek zaczyna tworzyć w nim swoje własne zasady, ład i harmonię – powstaje kosmos. Jednak świat jaki znamy pełen jest niespodzianek, wypadków i niepewności. Czy w starożytnym postrzeganiu świata jako harmonijnej całości, systemu doskonałego jest miejsce na chaos? Co z wydarzeniami nieprzewidywalnymi? Chaotycznymi czasami pandemii, wypadkami, kataklizmami? Czy chaos może współistnieć z kosmosem?
W prezentowanych na wystawie pracach geometryczne formy przeplatają się z płynnymi kształtami. Odnajdziemy tutaj dzieła odzwierciedlające te dwa antynomiczne pojęcia: ideę chaosu i nieładu oraz kosmosu, czyli harmonii. Część artystów w poszczególnych pracach tworzy swego rodzaju mikrokosmosy – uporządkowane światy w miniaturze, inni z kolei pokazują dzieło w ruchu, w trakcie powstawania, wychodzące poza linię nakreślającą jego kontur.
O artystach
Marco Angelini
Marco Angelini w swoich pracach bada metropolię jako zjawisko społeczne ulegające nieustannym procesom transformacji. Miasto stanowi dla niego scenerię, w której nieuświadomione pragnienia współistnieją z nowymi możliwościami, jakie daje rozwój technologii. Staje się tym samym ośrodkiem, a jednocześnie idealnym siedliskiem wszelkich ludzkich paradoksów i sprzeczności. Artysta używając w swoich pracach surowców pochodzących z recyklingu, pozornie niepotrzebnych przedmiotów, a także farby, rozmaitych pigmentów i klejów sprawia, że płaszczyzna malarska przeistacza się w miejsce spotkania form i materii, a także znaków oraz znaczeń. Angelini – daleki od krytyki i ideologizowania – mocno wierzy w to, że sztuka ma do odegrania ważną rolę społeczną: ma przywrócić widzialność rzeczom, zwracać uwagę i w ten sposób tworzyć nowe możliwości współdzielenia, porozumienia i zadawania pytań. Kolejne etapy poszukiwań artystycznych Angeliniego skupiają się na podwójności materii, zagadnieniu pamięci, relacji między materią a czynnikami, które ją zaburzają, a więc czasem, przestrzenią, miastem, Człowiekiem.
EPVS – Elena Panarella Vimercati Sanseverino
Urodzona w Niemczech, ale pracująca w Rzymie, EPVS to artystka wszechstronna. Tworzy zarówno podręczne rzeźby, jak i monumentalne konstrukcje, land art, instalacje dźwiękowe i wideo. W swojej twórczości wykorzystuje różnorodne materiały: od tradycyjnego żelaza i pleksi po bardziej nietypowe: balony, wodę, dźwięk, a nawet rośliny. Elena inspiruje się kontrastami i związkami pojawiającymi się pomiędzy ludźmi, w przyrodzie i przestrzeni; zachodzące między nimi interakcje stanowią rdzeń jej prac. Czas i przestrzeń to tematy wyznaczające drogę i ewolucję jej twórczości. Relacja pomiędzy artystą, jego sztuką, a widzem jest dla artystki fundamentalna.
Andrea Pinchi
Świat Andrei Pinchi to pincbau, czyli dzieła tworzone ze skrawków materiałów pochodzących z renowacji starych organów. Przy pomocy farby, elementy takie jak XV-wieczne kawałki drewna, skóry zwierzęcej i cyny ożywają na nowo wyłaniając się z pomalowanego płótna. Technika ma swoje korzenie w dzieciństwie artysty, który wywodzi się z rodziny organmistrzów. To właśnie w domu rodzinnym Pinchi nauczył się technik renowacyjnych, ale również zapoznał się z bogatym światem organów i różnorodnych materiałów. W procesie powstawania jego dzieł ważne są słowa, od których najczęściej wszystko się zaczyna. Do powstałego w głowie tytułu, artysta dobiera pasujące przedmioty i kawałki materiałów, z którymi wchodzi w swoisty dialog, tworząc własne kompozycje. Andrea Pinchi jest również zainteresowany wymiarem przestrzennym swoich dzieł, które stają się, zwłaszcza w najnowszych pracach, swego rodzaju autonomicznymi rzeźbami.
Sebastian Vimercati
Sebastian Vimercati to artysta dźwiękowy, performer i producent. Wychowany w Rzymie, przeniósł się do Berlina w 2018 roku. Jego twórczość, mroczna i introspektywna, nieustannie ewoluuje pod wpływem bodźców dostarczanych przez współczesny świat. W ramach wystawy Chaos/Kosmos artysta zajmuje się dźwiękowym odtworzeniem paralelizmu między zamkniętym środowiskiem (instalacja The Pool), a życiem, z którym zmagają się obecnie ludzie. Artysta odwołuje się do sytuacji pandemii, która wyczerpuje ludzką psychikę bardziej niż kiedykolwiek. Centralnym punktem pracy jest przedstawienie przytłumionego wołania o pomoc, które w końcu całkowicie zanika.
Federica Zianni
Federica Zianni to młoda, wielokrotnie nagradzana artystka, której prace rzeźbiarskie z początkowo figuratywnych form, przekształciły się w dzieła organiczne i abstrakcyjne. Artystka bada w jaki sposób sztuka, postrzegana jako praktyka, może być punktem spotkania, tzw. „terra franca”, wolnym terenem, na którym poprzez instalacje artystyczne i performanse dochodzi do konfrontacji ze strachem przed współczesnymi problemami, takimi jak tożsamość i migracja. Artystka mówi o swoich rzeźbach, że są nieme, ale cisza jest dla niej również formą komunikacji – uniwersalnym językiem. Jej najnowsza seria prac skupia się na refleksji nad kulturową naturą człowieka i tym jak ona wpływa na jego tożsamość, przywołując starożytne mity i reinterpretując archetypowe obrazy narodzin, śmierci, stworzenia i zniszczenia. W swoich rzeźbach Zianni najczęściej wykorzystuje technikę odlewu z brązu metodą na wosk tracony.
Kurator: Paulina Grubiak
Koordynator/kontakt: Paulina Czajor p.czajor@mik.waw.pl tel. 22 586 42 10.
Zapraszamy także do zobaczenia w naszych galeriach…
Wystawa pokonkursowa X Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego Lubaczów 2020 – Galeria Test do 24 lipca
ZOBACZ: Program MIK w wersji tekstowej