Izabela Chamczyk PUSH & PULL

19 kwietnia – 29 maja | wernisaż: 19 kwietnia (piątek), godz. 18:00
kurator: Ryszard Ługowski
Galeria XX1, al. Jana Pawła II 36

matronat: Fundacja Feminoteka
Noc Muzeów 2024, 18 maja (sobota), wystawa czynna w godzinach 11:00-15:00, 18:00-23:00
Uwaga: wystawa dla osób pełnoletnich

O wystawie

Materia jest delikatna. Poddaje się destrukcyjnemu wpływowi czynników zewnętrznych: czasu, światła, stąpnięć. Rozproszyły sprytnie jej wyjściowe wątpliwości, złamały zręcznie pierwotny opór, siłę wyrazu, niepodrabialny charakter. Choć proces to na pierwszy rzut oka trudno uchwytny, w swej inwazyjności dyskretny. Bo tak to wygląda, że tego nie widać.
Widniejące na szyfonach i papierach kobiety doznają uwidmowienia. Żywe ciała ulegają redukcji do figur fantazmatycznych. Figuracja nerwowo osuwa się w czerń i abstrakcję. Ledwie resztki dawnej wyrazistości zaświadczą o barwnej przeszłości sprzed rozpadu.

Kobiety zostają uszczuplone i przytemperowane do uwierających ram statusu ofiar narcystycznych okoliczności. Naruszając wszelkie bariery godnościowe dają siebie i z siebie coraz więcej i wciąż więcej − choć zawsze za mało, nigdy dość. Jeszcze niedawno same by siebie o to nie podejrzewały, dziś same nie poznają siebie. Tęsknią za sobą samymi pełnokrwistymi, konkretnymi, żywymi. Lecz nikną w oczach i zetknięciach z każdą minutą, promieniem, krokiem. Z początku upajającymi, troskliwymi, nieporównywalnymi. Z czasem: destrukcyjnymi, jadowitymi, zimnymi, anihilującymi.

Przeobrażenie charakteru relacji jest nieuchwytne, następuje niepostrzeżenie. A przecież nie tak miało być. Czas składał obietnicę uwagi, słońce „ czułości, kroki – wyłączności i pieszczoty. Obietnica kamuflowała toksynę.
W rankingu nikczemności ta plasuje się w ścisłej czołówce, rozbija fundamenty przyzwoitości międzyludzkiego ładu. Obiecując – zwodzić, nęcąc – żerować, przyciągając – odpychać. W reakcji na bezwzględne potrzeby okoliczności rodzi nam się w krzywdach nowy język: esperanto opisu doświadczenia przemocy psychicznej. Przyciąganie – odpychanie, push and pull – to ledwie jedna z licznych taktyk wyrabiania żywych umarłych w obrębie jej schematu. Wedle statystyk i systemowej specyfiki: chodzących nieboszczek, częściej niż nieboszczyków. Wtłaczająca w gardła gule rozpaczy wyliczanka obejmuje liczne łajdactwa: love bombing, gaslighting, silent treatment, guilt tripping, revenge seeking, hoovering, smear campaign, playing the victim, triangulation, baiting.

Izabela Chamczyk język ten in statu nascendi przekłada na materię sztuki. Niewidzialne unaocznia, trudno uchwytne czyni namacalnym. Głośno mówi o tym, co rozgrywa się bezszumnie, zakulisowe wywleka na scenę społecznej widzialności, łata dziury edukacyjnych zaniechań. I siebie, i nas zbroi w przeciwdrapieżczą świadomość. Czas ku temu najwyższy. Ile z nas przeglądając się w tej abstrakcji zobaczy siebie?

Marta Popławska

Bio artystki

Izabela Chamczyk ukończyła z wyróżnieniem studia na Wydziale Malarstwa na Akademii Sztuki Pięknych we Wrocławiu w 2009 r. Studiowała również na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Malarka – Performerka – Artystka wideo. Tworzy sztukę procesualną, sensualną i emocjonalną, nawiązującą do seksualności i cielesności. Pracuje w wielu mediach, redefiniując ich granice. Angażuje się w żywy kontakt z odbiorcą.
Więcej o artystce: https://izabelachamczyk.com/

Galeria XX1

Galeria XX1 mieści się w byłej pracowni awangardowego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Nastawiona jest na nowatorskie dokonania współczesnych artystów z Polski i zagranicy. Jest otwarta na eksperyment i poszukiwania formalne w sztuce. Prezentuje rzeźbę, instalację, sztukę obiektu, malarstwo, realizacje multimedialne oraz performans.