– Jaka jest więc dziś sztuka, którą nazywamy włączającą? Do kogo jest adresowana? Kto ją tworzy? – poszukamy odpowiedzi na te pytania.

Krytyka i teoria tańca „Potencjał sztuki włączającej w aspekcie artystycznym i odbiorczym”
Panel ekspercki, Centralna Scena Tańca, edycja IV
26 października 2023 r. (czw) 18:00 | Centralna Scena Tańca
Wstęp wolny

KRYTYKA I TEORIA TAŃCA związana jest z budowaniem dyskursu na temat sztuki tańca oraz związanych z nią szerokich kontekstów. Jeden z bloków, które składają się na niniejszy dział, skupiony jest na rozmowach z zaproszonymi gośćmi na poszczególne tematy związane ze sztuką tańca, jednak skupiające się także na kontekstach społecznych, kulturowych, politycznych.

W ramach bloku PANELE EKSPERCKIE zapraszamy na drugie w tym roku spotkanie, którego tematem będzie Potencjał sztuki włączającej w aspekcie artystycznym i odbiorczym.

Dostępność oferty kulturalnej dla różnych grup odbiorców stała się tematem popularnym w związku z ustawą, która obowiązuje organizatorów wydarzeń od 2019 roku. Zapewnienie dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami jest istotne zarówno w kontekście budowania publiczności, tworzenia inkluzywnej i atrakcyjnej oferty kulturalnej, jak i otwierania się na działania artystyczne o różnorodnym potencjale.

Jaka jest więc dziś sztuka, którą nazywamy włączającą? Do kogo jest adresowana? Kto ją tworzy? Na te pytania będziemy starały się odpowiedzieć, poruszając zarówno kwestie ogólnej organizacji działań inkluzywnych, jak i opierając się na konkretnych przykładach projektów i programów. Omówimy narzędzia, pozwalające włączanie grup i osób ze szczególnymi potrzebami nie tylko w odbiór, ale i wytwarzanie sztuki. Pokażemy także potencjał edukacyjny sztuk performatywnych, otwierających na nieznane, wywołujących emocje, chęć rozmowy i wchodzenia w relacje.

Zespół ekspercki: Marta Seredyńska, Justyna Wielgus, Madi Rostkowska

BIOGRAMY

Marta Seredyńska

Absolwentka kierunków: Wiedzy o teatrze oraz Mediów interaktywnych poznańskiego UAM, a także polityki społecznej UW. Doktorantka na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych UW. Współpracowała m.in. z Malta Festival Poznań, Teatrem Polskim w Poznaniu, warszawską Fundacją Warsaw Bauhaus, Fundacją Scena Współczesna / Teatrem Tańca Zawirowania, Fundacją Szkoła Liderów. Jako autorka tekstów współpracowała m.in. z „Didaskaliami”, Internetowym Magazynem „Teatralia”, portalem TaniecPOLSKA.pl, „Teatralia”, magazynem „Taniec”, kwartalnikiem „Nietakt”.
Koordynatorka różnorodnych projektów (m.in. „CURIE CITY eksperymentalny inkubator sztuki w Warszawie” Fundacji Warsaw Bauhaus, „Taneczne Konfrontacje Europejskie: Zawirowania” oraz poszczególne edycje Festiwalu Zawirowania). Prezes Fundacji Rezonanse Kultury, gdzie koordynuje i produkuje większość projektów. Kuratorka konferencji naukowej „Taniec w Warszawie. Sztuka tańca i choreografii w XX i XXI wieku” organizowanej przez Centrum Sztuki Tańca w Warszawie oraz redaktorka publikacji pokonferencyjnej o tym samym tytule. Członkini Sekcji Tańca i Baletu ZASP. Kuratorka działu Krytyka i teoria tańca w ramach Centralnej Sceny Tańca od 2022 roku. W 2022 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Justyna Wielgus

Reżyserka, performerka, choreografka, kuratorka, wiceprezeska Zarządu Fundacji Teatr 21. Od 2013 roku współtworzy Teatr 21 oraz Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21. Wraz z aktorami Teatru 21 wykłada Teatr stosowany na studiach podyplomowych Pedagogika Teatru w IKP / UW. Autorka ruchu scenicznego m.in do przedstawień: Indianie (reż. J. Sobczyk), Tisza Be-Aw, Rewolucja, której nie było (reż. J. Sobczyk), Jak przestałem być idealny (J. Lipko-Konieczna, J. Sobczyk, J. Wielgus), Wielce Szanowna Pani (reż. M. Peszko), Niech nas usłyszą. Festiwal polskiej piosenki squeerowanej (reż. W. Kaniewski, J. Burszta). Reżyserka takich spektakli i performansów jak: PokaZ (2019), Jak przestałem być idealny (2021), Libido Romantico (2022), Co się stało z nogą Sarah Bernhardt? (2022), Nie jestem Rośliną. Strumień świadomości (2023).

Madi Rostkowska

Migająca choreografka, pedagożka tańca współczesnego, performerka, użytkowniczka Polskiego Języka Migowego. Działa głównie w obszarze badania związków między Polskim Językiem Migowym a teatrem. Pomysłodawczyni Projektu Migawki, który łączy świat ciszy i dźwięku w opowieściach. Absolwentka  Akademii Muzycznej w Łodzi na kierunku: choreografia. Instruktorka w projektach Lato w teatrze, Erasmus + i innych, prowadzi zajęcia taneczne i teatralne dla wszystkich grup wiekowych.  W różnych rolach (choreografka, aktorka, specjalistka PJM) współtworzyła takie spektakle jak:

• Ja goryl, Ty człowiek, reż. Marek Zákostelecký (Opolski Teatr Lalki i Aktora). III nagroda dla zespołu w 29. Ogólnopolskim Konkursie na wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej – ruch sceniczny, tłumaczenie na PJM;
• Wojnokraka, reż. Grzegorz Grecas – spektakl w całości migany i mówiony przez aktorów (Teatr Pinokio w Łodzi) – ruch sceniczny i tłumaczenie PJM;
  Widzę nic, reż. Paweł Palcat (Teatr Współczesny we Wrocławiu, Teatr im. Modrzejewskiej w Legnicy) – aktorka;
• W dwóch językach polskich, reż. Grzegorz Grecas – spektakl dokumentalny o  użytkownikach PJM (Teatr na faktach, Instytut im. Jerzego Grotowkiego) – aktorka;
• Rozbark. Nic się nie zmienia?, reż. Grzegorz Grecas (Teatr Rozbark) – ruch sceniczny, tłumaczenie PJM, aktorka;
• Kopakonan – opowieść o kobiecie foce (Projekt Migawki), reż. Grzegorz Grecas. Nagroda na XXX Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek “za ekspresyjne przekształcenie języka migowego w ruch sceniczny w spektaklu” – aktorka, ruch sceniczny, tłumaczenie;
• Strefa, reż. Przemysław Wojcieszek (Teatr Capitol we Wrocławiu) – ruch sceniczny;
• Czerwony Kapturek później” – spektakl dyplomowy rozwinięty w ramach Dotknij Teatru 2018, w których Polski Język Migowy był bazą ruchu scenicznego – scenariusz, choreografia, tłumaczenie;
• Polska krew, reż. Przemysław Wojcieszek (Teatr Trzyrzecze w Warszawie) – ruch sceniczny; Matka Courage krzyczy, reż. Grzegorz Grecas ( nagroda Tukan OFF na na 37. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu) – ruch sceniczny.

Realizowała tłumaczenia i szkolenia z podstaw PJM i dostępności dla Instytutu im. Jerzego Grotowskiego, Wrocławskiego Teatru Lalek, Wrocławskiego Teatru Współczesnego, Opolskiego Teatru Lalki i Aktora, Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy, Teatru Rozbark. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego ( stypendium  przyznane na rozwój własnej metody pracy z językiem migowym na scenie).

• projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie, edycja IV
• organizator: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM
• dział: CST- KRYTYKA TAŃCA
• kuratorka: Marta Seredyńska
• współfinansowanie: m.st. Warszawa