Animacje są nowym działem, który zrodził się z potrzeb widzów i uczestników wydarzeń w trakcie ostatnich trzech lat realizacji projektu Centralnej Sceny Tańca w Warszawie. Do realizacji animacji społecznych jesienią 2023 roku została zaproszona grupa seniorek i seniorów pod artystycznym przewodnictwem tancerza i choreografa Mikołaja Mikołajczyka.

animacje społeczne: Trzecie widzenia Na=przeciw człowieka
30 listopada 2023 r. (czw) 19:00 | CENTRALNA SCENA TAŃCA
Choreografia i reżyseria: Mikołaj Mikołajczyk
Zespół Tańca Gimnastyka Nie Umyka
Bilety 25 zł

Animacje są nowym działem, który zrodził się z potrzeb widzów i uczestników wydarzeń w trakcie ostatnich trzech lat realizacji projektu Centralnej Sceny Tańca w Warszawie. Animacyjny sposób działania na rzeczywistość kulturalną wiąże się przede wszystkim z faktem dostrzeżenia różnego rodzaju deficytów w życiu grup lub społeczności. Do realizacji animacji społecznych jesienią 2023 roku została zaproszona grupa seniorek i seniorów pod artystycznym przewodnictwem tancerza i choreografa Mikołaja Mikołajczyka.

MIKOŁAJ MIKOŁAJCZYK

Tancerz, choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu oraz historię na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował we Wrocławskim Teatrze Pantomimy we Wrocławiu, Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu, Teatrze Wielkim w Poznaniu oraz Badisches Staatstheater w Karlsruhe. W Operze na Zamku w Szczecinie był kierownikiem baletu, który następnie przekształcił w autorski teatr tańca Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie. Współpracował z choreografami reprezentującymi różne style taneczne i sposoby myślenia oraz kreowania przestrzeni artystycznej, między innymi z Henrykiem Tomaszewskim, Matsem Ekiem, Birgit Cullberg, Ewą Wycichowską, Teresą Kujawą, Olafem Schmidtem, Grayem Veredonem, Conradem Drzewieckim, Barbarą Gołaską, Andrzejem Glegolskim, Emilem Wesołowskim, Przemysławem Śliwą, Henrykiem Konwińskim, Markiem Różyckim, Dawidem Earlem, Waldemarem Wołk-Karaczewskim, Jerzym Makarowskim, Ivanem Bataillem, Antalem Fodorem.

Występował na wielu festiwalach w kraju i za granicą, m.in. w: Edynburgu, Sofii, Lille, Carcassonne, Berlinie, Hamamatsu, Xanten, Luksemburgu, Brukseli, Brugii, Kownie, Bukareszcie, Warszawie, Poznaniu, Łodzi, Krakowie i Lublinie,. Współtworzył warsztaty i festiwale tańca: Letnie Spotkania Artystyczne w Kutnie, Lądeckie Lato Baletowe w Lądku Zdroju, warsztaty tańca w Sieradzu i Szczecinie, a w ostatnim czasie także warsztaty w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu” (w 2014 roku w Zduńskiej Woli, w 2015 w Krotoszynie i w Zakrzewie był także koordynatorem artystycznym projektu „Dekalog. Warsztaty”). Prowadził warsztaty z osobami niepełnosprawnymi ze Środowiskowego Domu Samopomocy w Serocku ( „Projekt Alicja w Krainie Czarów”; 2014), warsztaty z osobami niepełnosprawnymi w ramach „Lata teatrze” w Pobiedziskach (2015), a także warsztaty mistrzowskie w Narodowym Teatrze Akademickim im. Janki Kupały w Mińsku (2015), oraz warsztaty mistrzowskie w Schliersee (2019).

Wystąpił m.in. w Święcie wiosny i Faust Goes Rock w Polskim Teatrze Tańca (chor. E. Wycichowska), Jeziorze łabędzim (chor. M. Petipa, L. Iwanow, E. Wycichowska), Giselle (chor. J. Coralli, J. Perrot), Popołudniu Fauna (chor. W. Niżyński), Panu Twardowskim (chor. H. Konwiński), Harnasiach (chor. E. Wesołowski) w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Podczas pracy w zespołach baletowych stworzył m.in. choreografie: Orawa (muz. W. Kilar), Tomaszów (muz. Z Konieczny), Sen o blondynkach (muz. Cranes), Makbet – sceny (muz. Z. Kozub), Żegnaj Polsko (muz. Z. Kozub), Okłamuj mnie, pocałuj też (muz. M. Górecki), Kronika zapowiedzianej śmierci wg Marqueza (muz. O. Messiaen, E. Kitt, L. Anderson), Strofy na sopran i głos recytujący (muz. K. Penderecki).

Po odejściu z pracy w zespołach baletowych, w poznańskim Starym Browarze artysta przygotował dwa solowe spektakle – Waiting (2006) i Z Tobą chcę oglądać świat (2008), a także muzyczno-taneczny projekt poLY-RHYtm we współpracy ze Zbigniewem Kozubem, zrealizowany w ramach Festiwalu Wiosny w Poznaniu (2009). Jesienią roku 2011 powstał Plaisir d’amour, tworzący wraz z dwoma poprzednimi pracami autobiograficzny Tryptyk.

Od 2012 roku współpracuje z Domem Polskim – Zakrzewskim Domem Kultury oraz tamtejszymi seniorami i młodzieżą. Stworzył wraz z nimi Trylogię Zakrzewską, na którą składają się: Teraz jest czas (2012), Projekt. Noce i dnie (2013), Projekt Jezioro łabędzie (2014). W 2015 roku premierę miał natomiast Projekt DEKALOG czyli folwarczne imaginarium, a rok później Projekt Ognisty Ptak. Co roku choreograf proponuje tamtejszej społeczności nowe wyzwania, pracę nad nowymi tematami, rozwój poprzez sztukę. Każdy ze spektakli grany był poza Zakrzewem, na festiwalach oraz scenach większych miast, gdzie przyjmowany był bardzo entuzjastycznie.  W 2017 roku podczas festiwalu Nowe Epifanie w Warszawie miała miejsce premiera spektaklu – Łomatko!, a jesienią tego samego roku w Zakrzewie odbyła się premiera pracy Projekt BOLERO czyli projekt uchodźczy. We wrześniu 2018 roku premierę miał spektakl Projekt Dziadek do orzechów, w 2019 roku – TURANDOT miłość ci wszystko wybaczy. W 2020 roku powstał Zaginiony horyzont, który miał swoją premierę online, a w 2021 roku – Dobranocka – Mamy czas… no nie wiem.

Od wielu lat artysta jest również niezwykle aktywny jako choreograf i autor ruchu scenicznego dla twórców teatralnych w teatrach dramatycznych i w operze. Wielokrotnie współpracował z jednymi z najważniejszych artystów współczesnego teatru, między innymi z: Adamem Hanuszkiewiczem, Mikołajem Grabowskim, Krystyną Meissner, Mają Kleczewską, Krzysztofem Warlikowskim, Grzegorzem Jarzyną, Natalią Korczakowską, Bogną Podbielską, Krzysztofem Garbaczewskim, Michałem Borczuchem, Leną Frankiewicz.

W 2018 roku przygotował autorski spektakl w teatrze dramatycznym Śmierć w Wenecji czyli czego najbardziej żałują umierający w Teatrze im. A. Węgierki w Białymstoku. Jako choreograf brał także udział w dwóch projektach w Kaliningradzkim Okręgowym Teatrze Dramatycznym (spektakle Orkiestra Tytanik wg tekstu Ch. Bojczewa oraz Najłatwiejszy sposób na rzucenie palenia wg tekstu M. Durnienkowa). Stworzył też choreografię do prologu serialu Rojst (reż. Jan Holoubek) oraz teledysku promującego serial. W 2019 roku stworzył spektakle: „Śledztwo” (w ramach 45-lecia Polskiego Teatru Tańca), „Lament” (premiera w Białostockim Teatrze Lalek) oraz „Miłość/ ЛЮБОВ” (Zoloti Vorota Teatr w Kijowie.

Od września do grudnia 2015 roku był także dyrektorem artystycznym Sceny Tańca Studio (Warszawa – Teatr Studio), której jest pomysłodawcą. W 2014 roku został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest także stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015, 2020). W sezonie 2019/2020 obchodził jubileusz 30-lecia pracy artystycznej.

projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie, edycja IV
dział: CST – animacje
organizatorzy: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM
współfinansowanie: m.st. Warszawa

koordynatorka: Magdalena Chabros m.chabros@mik.waw.pl