Dźwięki codzienności, odgłosy wind, zsypów, lokatorów i przeciągów wewnątrz budynków tworzą foniczne wizerunki budynków zamieszkałych przez setki i tysiące ludzi – zapraszamy do wysłuchania zwycięskich prac. Premierowe odtworzenie odbyło się na antenie Radia Kapitał, a nagrania laureatów omówili Milena Stryjewska (koordynator projektu) i Karol Szafraniec (współkurator).

W dniu 2 grudnia 2022 r. odbyło się spotkanie jury, które rozstrzygnęło Open Call na kolaże dźwiękowe z blokowisk. Wybrano trzy prace dźwiękowe, których autorzy zostaną nagrodzeni oraz przyznano jedno honorowe wyróżnienie. Nagrodzone prace są różne, prezentują inne ujęcia tematu, używają nieco innych środków artystycznych, wspólnie oddają jednak złożoność kwestii, o których miały opowiadać.

UTWORY NAGRODZONE

Współdzielone 4800 m2, autorzy: Radio Uziemienie

Słyszymy tutaj narastającą ilość typowych dla bloków dźwięków codziennego życia, które początkowo może irytująco i męcząco przeszkadzają sobie wzajemnie, by ostatecznie brzmieć w pewnej harmonii, co puentuje radiowa muzyka. To przepełniona delikatnym ciepłem praca, bardzo efektowna dźwiękowo, znakomicie zrealizowana, a zarazem prosta i klarowna w swojej artystycznej konstrukcji.

Jedenaście pięter, autor:  Piotr Dąbrowski

Podróż w świat bliski, ale nieznany. Połączenie field recordingu z nagraniami z geofonu dało fascynujący efekt dźwiękowego opisu bloku jako tajemniczego labiryntu, który znajduje się w nieustannym ruchu, którego przestrzeń wciąż nie jest do końca zbadana. Windy, zsypy i inne miejsca zdają się żyć własnym życiem, w dodatku wciąż obcujemy z odgłosami innych ludzi, których intymność jest przecież tuż obok. Praca Rosołowskiego wyróżniała się dojrzałym podejściem do materii dźwiękowej oraz niewymuszoną muzycznością podkreślaną przez dźwięki układające się w charakterystyczny mantryczny rytm.

PL_2020.02.22, autorka: Bea Targosz

Sound art w stanie czystym – zapis dźwięku przeciągów z konkretnego miejsca i czasu (wnętrze „Falowca” w gdańskim Nowym Porcie), będący jednocześnie swoistym immersyjnym utworem ambientowym, którego niemal mimowolna muzyczność staje się natychmiast wyczuwalna. To zarazem zapis obiektywnego zjawiska (wiatr), jak i subiektywna impresja na temat odczuwania architektury i jej relacji ze światem przyrody. Bea Targosz, przy użyciu minimalnych środków, intrygująco łączy konkret z abstrakcją. Data widoczna w tytule sugeruje nie tylko przestrzeń, ale i czas – architektura zmienia się, a pewne dźwięki, wraz z tymi zmianami, znikają bezpowrotnie.

HONOROWE WYRÓŻNIENIE

Blok dźwięków mechanicznych, autorka: Joanna Klikowicz

Podróż do wnętrza bloku. Intymny obraz fonosfery bloku, jako organizmu żywego, w którym codzienne dźwięki, nabywają nieoczekiwanych znaczeń i stają się otwartą opowieścią o świecie jaki tworzy wielopiętrowa konstrukcja. To co mechaniczne przeplata się z tym co organiczne, tworząc wyjątkowy horyzont zdarzeń.

JURY

• Diana Krawiec – członkini Stowarzyszenia Radio Kapitał;
• Karol Szafraniec – współkurator Festiwalu Sztuk Wizualnych. Relacje;
• Paweł Janicki – artysta multimedialny i dźwiękowy;
• Milena Stryjewska – koordynatorka Festiwalu Relacje z ramienia Mazowieckiego Instytutu Kultury.

PODSUMOWANIE ZGŁOSZEŃ

Otrzymaliśmy dziesięć zgłoszeń. Wszystkie utwory są dobre technicznie i przemyślane artystycznie oraz niemal wszystkie rzeczywiście odnosiły się do zadanego tematu. Zgodnie z założeniami, wszystkie bazowały na field recordingu, czyniąc z niego swój podstawowy budulec. Niektóre prace na nim poprzestawały, inne mniej lub bardziej przetwarzały nagrania terenowe, łącząc je z elementami muzycznymi, narracyjnymi, eksperymentalnymi. Mimo różnorodnych środków, dało się odczuć pewną spójność w sposobie przysłuchiwania się blokowemu życiu. Twórczynie i twórcy nadesłanych prac odwoływały się i odwoływali się do świata blokowisk albo jako do krainy przeszłości, poprzez którą ożywały wspomnienia dawnych (często przeżywanych kolektywnie) ekscytacji, fascynacji, lęków, a może nawet traum, lub koncentrowali się na przeżywaniu blokowego „tu i teraz”, gdzie zachodzą nieustanne napięcie między kameralnością mieszkań a ogromem budynków oraz wspólnej przestrzeni pomiędzy nimi. To tutaj nieustannie zderza się intymne z publicznym, znane i oswojone z niepokojącym, tajemniczym, czasem strasznym. Poczucie izolacji i osaczenia zarazem płynnie przechodzi w reminiscencje sytuacji przeżywanych wraz innymi, gdy współdzielenie przestrzeni doprowadzało do zaistnienia poczucia wspólnotowości. Mimo, iż nadesłane prace często oparte są na ambiwalentnych emocjach co do przestrzeni blokowisk, są zarazem jej nieoczywistą afirmacją czasami tworzoną z samego jej wnętrza, czasami już z oddali.

Koordynator: Milena Stryjewska (MIK) m.stryjewska@mik.waw.pl tel. 22 58 64 219.